سرویس موسیقی هنرآنلاین: داریوش صالح‌پور آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده گیتار و پیانو، فعالیت حرفه‌ای خود را از سال 1377 شروع کرد. او سابقه همکاری با خوانندگانی همچون روزبه نعمت الهی، حمید حامی، شهرام شکوهی و سهراب پاکزاد را در کارنامه دارد و همچنین تنظیم‌کننده آلبوم "حبس نفس" با صدای محمدرضا علیمردانی بود.
صالح‌پور مؤسس، ایده‌پرداز و رهبر گروه الکترونیک جز "ضرب و فوت" است و تنظیم‌کننده و آهنگساز این گروه هم هست. ضرب و فوت دو سال پیش تشکیل شد و در این مدت قطعاتی را روانه بازار موسیقی کرده، هرچند هنوز آلبومی منتشر نکرده است. به بهانه اجراهای متعدد ضرب و فوت در کافه‌های مشهور تهران درباره فعالیت‌های این گروه با صالح‌پور گفت‌وگو کرده‌ایم.
آقای صالح‌پور دلیل این کم‌کاری گروهتان در تولید قطعات جدید چیست در حالی که اعضای گروه از جمله خودتان جداگانه بسیار فعال و پرکار هستند؟
به دلیل هزینه‌های بالای تولید و انتشار تک قطعه، ترجیح دادیم قطعات را یکجا و در قالب یک آلبوم ارائه بدهیم. همواره علاقه‌مند به تولید یک آلبوم بوده‌ایم که متأسفانه پروسه‌اش زمان‌بر است. از ضبط قطعات گرفته تا طراحی کاور و عکاسی تا دریافت مجوزها زمان زیادی می‌برد.
درباره این آلبوم کمی توضیح می‌دهید؟
نام آلبوم ما که قرار است منتشر شود "باغ پلاستیکی" است. آلبوم شامل 11 یا 12 قطعه است که هر کدام از آن‌ها با موضوعات اجتماعی یا محیط زیستی ساخته شده‌اند. مثلاً یک قطعه به نام "نیمه شب" هست که در مورد زندگی شبانه یا دیدگاه شبانه مردم به شهر تهران یا هر شهر دیگری است که در آن زندگی می‌کنند یا چراغ‌های شهر و رانندگی در شب یا نظایر آن. در این آلبوم همچنین سه قطعه از موزیک‌های بین‌المللی ژان میشل ژار، گروه پینک فلوید و فیل کالینز بازنوازی شده است.
برای انتشار آلبوم خود تهیه‌کننده پیدا کرده‌اید؟
با چند نفر از تهیه‌کنندگان مطرح بازار موزیک ایران در حال مذاکره هستیم ولی فعلاً تصمیم نهایی نگرفته‌ایم و این منوط به تصمیم جمعی اعضای گروه است.
تنها کنسرتی که داشتید به مناسبت روز جهانی ایدز بود که نشان‌دهنده توجه شما به مسائل اجتماعی است. برای کنسرت جدید برنامه‌ای ندارید؟
همان‌طور که پیش‌تر هم گفته‌ام، گروه مایل به کار با موضوعات اجتماعی و جهانی است، حتی عنوان آلبوم را "باغ پلاستیکی" انتخاب کردیم تا به معضلات زیست‌محیطی اشاره کنیم. البته که ما علاقه‌مند به برگزاری کنسرت هستیم ولی با توجه به سختی‌های این کار و البته مسئله حامی مالی ترجیح می‌دهیم برای این کار عجله نکنیم. این روزها کنسرت‌های پاپ زیادی برگزار می‌شود، چون شرکت‌های سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده از این سبک موسیقی حمایت می‌کند، اما اعتقادی به کار ما ندارند، هرچند که در حرف تشویقمان می‌کنند. همان یک کنسرتی هم که ما برگزار کردیم با حمایت و کمک سازمان ملل بود. البته با آماده شدن آلبوم تصمیم داریم کنسرتی برگزار کنیم که هم به‌عنوان مراسمی برای رونمایی از اولین آلبوم ما باشد و هم با درآمد حاصل از فروش بلیت بتوانیم هزینه‌های تولید فیزیکی آلبوم و پخش اینترنتی آن را تأمین کنیم.
متأسفانه یا خوشبختانه امروزه کلام در سلیقه موسیقیایی ایرانی‌ها نقش پررنگی دارد، بسیاری از آثار حتی می‌شود گفت موسیقی کاملاً متوسط و حتی ضعیفی دارند اما صرفاً جهت ترانه مناسب و باکیفیت گل کرده‌اند. فکر نمی‌کنید با توجه به اینکه کیفیت موزیک تولیدی‌تان بسیار بالاست، اگر به این موج بپیوندید مخاطب بیشتری پیدا می‌کنید؟
درست است، اما خواننده محور بودن موسیقی امروز کشورمان یک عارضه است. در حالی که اول باید موسیقی باشد و بعد خواننده. بی‌مهری به موسیقی است که این‌قدر به خواننده بها داده شده است. موزیسین‌های بزرگی هستند که تنها اهالی موسیقی آن‌ها را می‌شناسند و مردم عمومی حتی شاید اسمشان را هم نشنیده باشند و این جای تأسف دارد. البته این مسئله به این معنا نیست که ما هیچ‌وقت از حضور خوانندگان استفاده نخواهیم کرد. ممکن است برای سورپرایز کردن طرفدارانمان در یک اجرا از یک خواننده به‌عنوان مهمان دعوت کنیم تا گروه را همراهی کند.
اجراهای زیادی در کافه داشته‌اید، آیا دلیل خاصی دارد یا صرفاً راهی برای اجراست؟
فکر می‌کنیم آن قشر از جامعه که به موسیقی "جز" علاقه دارد، عموماً یا با موسیقی داخلی قهر هستند یا موسیقی سنتی داخلی را تنها گوش می‌دهند. این اشخاص عموماً بخشی از زندگی روزانه خود را در کافه می‌گذرانند، در نتیجه آن‌ها را در کافه راحت‌تر می‌توانیم پیدا کنیم. کما اینکه همین اتفاق هم افتاده و بسیاری از طرفدارانی که امروز داریم از طریق اجرای کافه‌ای با ما آشنا شده‌اند، ضمن این که در اجرای کافه‌ای ارتباط با مخاطب بی‌پرده و بی‌واسطه است.
در پایان اگر نکته‌ای باقی مانده بفرمایید.
از شما و همکارانتان به خاطر پرداختن و انعکاس اخبار موسیقی "جز" و اجرای کافه‌ای سپاسگزارم. چون از طریق این‌گونه مصاحبه‌ها و پرداختن‌های شماست که مردم کشورمان با ما و این سبک موسیقی آشنا می‌شوند. و در پایان امیدوارم که ارزش موسیقی هرچه بیشتر برای هنردوستان و مخاطبین موسیقی ایران روشن شود، چرا که این امر بدون شک باعث پیشرفت سطح کیفی کارهای تولیدی در کشور خواهد شد.