سرویس مد و لباس هنرآنلاین: یاسمن شیشهگران طراح لباس و مدرس حوزه تصویرسازی مد است که کارشناسی طراحی لباس خود را از دانشگاه الزهرا (س) دریافت کرده و تاکنون در مجموعههای آموزشی همچون دپارتمان طراحی لباس مجتمع فنی تهران در نیاوران، دپارتمان طراحی لباس جهاد دانشگاهی تهران، دپارتمان طراحی لباس دانشگاه علم و فرهنگ و موسسه آموزشی روحی مشغول به تدریس بوده است.
او به شکل تخصصی در زمینه تصویرسازی مد فعالیت دارد و مؤلف کتاب Fashion illustration,expressions of modern styles and figures در این حوزه است.
گفتوگوی هنرآنلاین با یاسمن شیشهگران را در ادامه بخوانید:
لطفاً از پیشینه حضورتان در عرصه مد و لباس بگوئید.
از سالهای کودکی این تلنگر در من زده شد و بیاغراق بگویم این حس همواره همراه من بوده است که میتوانم در عرصه مد و لباس فعالیت داشته باشم و اکنونکه به احساس دوران کودکی خود نگاه میکنم درمییابم که بخش زیادی از پیگیری این قضیه به دوران کودکی و نوجوانیام برمیگردد. اما با توجه به اینکه در حال حاضر بیشتر تمرکز من بر حوزه تصویرسازی مد است، شاید پاسخ دادن به این که از چه زمانی مشغول تصویرسازی مد هستم برایم سخت باشد. اما به لحاظ زمانی نمیتوانم روزها و ساعتهایی که کارکردهام را به 10 سال اخیر که فعالیت حرفهای داشتهام محدود کنم. نقاشی کردن و اهمیت دادن به طرح لباس در نقاشیها از کودکی برایم اهمیت داشت بااینهمه وقتی وارد رشته هنر شدم مطمئن نبودم که بخواهم فشن یا مد را انتخاب کنم. شاید در بدو امر، معماری، گرافیک و دکوراسیون داخلی ترجیحم بود و پس از قبولی در کنکور، برای حوزه مد پذیرفته شدم. بهاتفاق خواهرم در گرایش طراحی لباس دانشگاه الزهرا(س) تحصیل کردیم و تا مدت زیادی کارهایمان را به شکل شو ارائه میکردیم و صفر تا صد کار را هم خودمان انجام میدادیم.
آیا همچنان در زمینه طراحی کالکشن فعالیت دارید؟
مدتی است در زمینه دیزاین و طراحی کالکشن فعالیت خاصی نداشتهام و بیشتر تمرکزم بر حوزه تخصصیام یعنی تصویرسازی مد است و تاکنون حدود هفت سال است که در این زمینه تدریس میکنم.
خانم شیشه گران لطفاً درباره نقش و اهمیت تصویرسازی مد در عرصه مد و لباس توضیح دهید.
در ارتباط با تصویرسازی مد باید بگویم که این حوزه یکی از زیرشاخههای اصلی مد در سراسر دنیاست که متأسفانه در کشور ما زیاد دیده نمیشود و بسیاری قبولش ندارند. اگر از من بپرسید، کشور ما مد دقیق، حرفهای و تعریفشدهای ندارد پس طبیعی است تصویرسازی در این حیطه چندان معنا نداشته باشد. تصویرسازی نمای دوبعدی، پیشفرض و کمهزینه هر طرح است پسازاینکه دیزاینر آن خلق یک ایده نو را آغاز میکند و نیاز دارد طرح را بهصورت دوبعدی و ساده ارائه دهد. تصویرسازان افرادی قوی به لحاظ کار دست هستند که البته تکنیک را هر تصویرسازی بنا به گرایش خود انتخاب میکند. او نمای باز، کامل و البته بسیار دقیق از ایده اولیه خود میدهد که در ادامه در اختیار الگوساز و برشکار قرار میگیرد. در این مدت اثر تصویرساز در اتاق پشتصحنه نگهداشته میشود.
نقش تصویرسازان مد در زمینه تبلیغات محصولات این حوزه به چه شکل است؟
این گروه نقش پررنگی در شبکههای اجتماعی پیداکردهاند. علاقهمندان از آرشیوهای شخصی تصویرسازان برای تمرین، ارائه کار و پرزنت نمایشگاه مجموعهای از آثار معروفی شده از لوک های مطرح دنیای فشن موردنظر قرار داده و با تکنیک شخصی روی آن کار کنند که قطعاً امضای آنها روی آن کار مشخص است.
از چه زمانی متوجه شدید که به فعالیت در حوزه تصویرسازی مد تمایل دارید؟
از ابتدا و شاید در سالهای دانشجویی، خودم و اساتیدم متوجه این بودیم که گرایش من در دنیای مُد معطوف به بخش تصویرسازی است. بههرروی مد قبل از هر چیز یک هنراست و ریشه در روحیات افراد دارد. فعال حوزه مد باید خالق و دیزاینر باشد. درعینحال تصویرسازی با نقاشی فرق دارد و مود یا حس، حال و هوا و یا افکار و شرایط تصویرساز در زمان خلق اثر را به مخاطب میرساند و همین امر کارهای مطرح دنیا را از دیگر آثار متمایز میکند.
نقاط قوت و نقاط ضعف موجود در ابعاد مختلف حوزه مد و لباس را در چه مواردی میبینید؟
یکی از مهمترین نقاط قوت مربوط به مواد اولیه در دسترس است که البته میتواند به این بخش آسیب زند. وقتی در عرصهای دست زیاد شود، دستهای آسیبزننده هم زیاد میشود. هرچند که نقاط ضعف بیشتر از نقاط قوت است اما نباید از رونق آموزش بهسادگی گذشت. هرچند که در این بخش هم چارچوب درست و استانداردی وجود ندارد و آموزشهای غلط، گوناگونی موارد و الگوهای ناصحیح موجب افزایش تعداد افرادی شده که به درست یا غلط خود را فشن دیزاینر معرفی میکنند. باید بپذیریم در بسیاری از کشورهای دیگر تا این اندازه تنوع متریال وجود ندارد اما همین میتواند یک آسیب باشد که در عمل تعداد زیادی لباس را با متریال قابلقبول اما به سمت کپیبرداری از آثار دیگر برندها میبرد. اینگونه لباسهای مختلف در سطوح و طبقات اجتماعی و اقتصادی جامعه عرضه میشوند که میتوانند در ادامه فرهنگ مد مردم را دستکاری کرده و تحت تأثیر قرار دهد. از سویی دیگر فعالیت و تبلیغات کاذب فشن بلاگرها که تلاش میکنند مد دیزاینرها را برای مردم تبلیغ کنند میتوانند نوعی آسیب به شمار رود و زیادشدن دست در زمینه تبلیغات و فشن بلاگری تا اندازه زیادی موجب آموزش موارد غلط غیرعلمی به مردم در حوزه پوشش شده است.
وضعیت پوشش مردم جامعه ایران در سالهای اخیر را چگونه ارزیابی میکنید؟
در پاسخ به این پرسش باید بگویم که شناسایی استایل شخصی بسیار مهم است. هر فردی تیپ شخصی و استایل منحصر بفرد دارد.
قبل از نگاه کردن به شبکههای مد بهتراست افراد به مود شخصی و کاراکتر خود توجه کنند. خیلیها نگرانند که مبادا مطابق مد روز عمل نکنند اما این نگرش خوبی نیست. افراد میتوانند مطابق مد روز عمل نکنند و اثری منحصر بفرد خاص و معرف شخصیت خود را بر تن کنند که اتفاقاٌ خودم هم این مقوله را رعایت میکنم. همچنین باید مراقب باشیم مسئله استایل شخصی از آنسوی بوم نیفتد و درگیر کپیبرداری از استایل های آنسوی دنیا نشود.
زمانی تب بازیگری و فوتبالیست شدن داغ بود اما الآن این اتفاق برای حوزه طراحی مد و لباس افتاده است. در حال حاضر هرکسی که مدرک کارشناسی دارد یکی از گزینههایش برای ادامه تحصیل در مقطع فوقلیسانس رشته طراحی مد و لباس است. نظرتان در اینباره چیست؟
متأسفانه طراحی مد در جامعه تبدیل به یک تب شده و ما همواره دیدهایم وقتی چیزی در یک جامعه تبدیل به یک تب میشود در یک بازه زمین به اوج میرسد و خیلی زود رو به افول میرود و بهیکباره افراد ناپدید میشوند. دلم برای عرصه مد میسوزد. به نظرم این عرصه مورد بیرحمی قرارگرفته البته دلیل پررنگ آن میتواند این باشد که متریال و مواد اولیه این کار بهراحتی در دسترس است و میبینیم مؤسسات آموزش طراحی لباس بسیار افزایشیافته است. بههرروی این رویه هم فرصت است و هم تهدید.
یک وجدان هماهنگ و مردمی نیاز دارد که هرگز نام جماعتی که در زمینهای خاص تخصص دارند را به بازی نگیریم. یکشب تا صبح زمان میخواست که بهیکباره تعداد زیای از افراد در بسیاری از شاخههای هنری و غیر هنری اعلام کردند که فشن دیزاینر هستند. چه کسی وجود دارد که مد را دوست نداشته باشد. روز به روز اتفاقات جدید در حوزه زیباییشناسی به دنیای مد اضافه میشود. کسی نمیتواند آن را انکار کند اما صرفاً علاقه داشتن مهم نیست. بسیاری از بزرگان دنیا در عرصه فشن معتقدند که دیزاینر به لحاظ شخصیتی قبل از هر چیز باید یک خالق باشد و برای آفرینش ایده نو احساس نیاز کند. شاخههای مد بسیار گسترده هستند و فعالیت یک مدیست میتواند مینیمال منحصر بفرد اما نو باشد. متأسفانه فشن ایران بیشتر که چه عرض کنم تماماً تجارت است. تجربه نشان میدهد بسیاری افراد ورود یافته به در عرصه مد و لباس به دنبال آن هستند که درزمانی کوتاه تجارت کرده و درآمد راحتی داشته باشند با ابن همه باید بدانیم که کلمه تب اصول، استاندارد و چارچوب خاص خود را دارد و علاقهمندان به این حوزه باید بتوانند تشخصی دهند دیزاینر هستند یا مصرفکننده و تاجر هستند یا خالق.