به گزارش هنرآنلاین، کیفیت بالای "متری شیش و نیم" و "سرخ‌پوست" و استقبال معنادار مردم از این دو فیلم، فقط تاریخ‌سازی برای سینمای ایران نبود، روسیاهی برای کسانی باقی گذاشت که این روزها خود را به کوچه علی چپ می‌زنند اما افکار عمومی فراموش‌کار نیست و این اتهام زنندگان دست‌کم چهار عذرخواهی به مردم بدهکار هستند:

یک: آن‌ها که بی‌محابا به پول ساخت این دو فیلم شاخص می‌تاختند و آن را مصداق ورود پول مشکوک به هنر می‌خوانند، این روزها خدا را شکر می‌کنند در این وانفسا، سینمای ایران با چنین آثار فاخر و فرهنگی سال نو را آغاز کرده و مردم برای کارهای شایسته بلیت می‌خرند. آن چند نفر به روی مبارک نمی‌آورند حق‌الناس زیر پای گذارده‌اند، نه‌فقط در حق سرمایه‌گذار بلکه تک‌تک هنرمندان صاحب‌نام این دو اثر درجه یک و حتی مخاطبان آن‌ها. از این رو عذرخواهی کم‌ترین کاری ست که افکار عمومی از آنان انتظار دارد.

دو: این چند نفر با قبضه کردن فضای عمومی سینمای ایران و ساخت فیلم‌های پیش‌پاافتاده چنین وانمود می‌کردند که تماشاگر ایرانی را تنها و تنها با شوخی‌های شکم به پایین می‌توان به سالن‌های سینما آورد، حال نزاری برای سینمای کشورمان ساختند که برخی از مرگ سینمای ملی سخن به میان آوردند و… با استقبال شگرف مردم از دو فیلم فرهنگی یادشده آن هم در روزهای گران شدن بلیت سینما و کوچک شدن سفره‌های مردم، آیا شایسته نیست این چند نفر بابت بلایی که بر سینمای ملی آوردند و اتهامی که به سلیقه مخاطب ایرانی زدند عذرخواهی کنند؟ یادمان نرود دو فیلم "متری شیش و نیم" و "سرخ‌پوست" در محاصره فیلم‌های کمدی (برخی از نوع سطح پایین) به چنین توفیقی دست یافته‌اند.

سه: غرولند تازه این چند نفر این است که محمدصادق رنجکشان که تنها در دو فیلم "متری شیش و نیم" و "سرخ‌پوست" سرمایه‌گذاری مشترک کرده از سوی "انجمن تهیه‌کنندگان مستقل ایران" پذیرفته شده و کارت تهیه‌کنندگی دریافت کرده است!

طرح چنین اتهامی هم بداخلاقی ست زیرا اگر مردم نمی‌دانند، حتماً این چند نفر و رسانه‌هایشان خبر دارند رنجکشان با چهار فیلم تازه که سرمایه‌گذاری صددرصدی‌شان را انجام داده حضورش در سینما را تثبیت کرده است و فهرست این فیلم‌ها و کارگردان‌های صاحب‌نامشان در دسترس هست.

بدیهی ست این چند نفر بابت ارائه این اطلاعات دروغین هم باید عذرخواه افکار عمومی باشند.

چهار: گوش شیطان کر، خوشبختانه از تکرار مقالات و یادداشت‌های پروژه هماهنگ‌شده "ورود پول‌های مشکوک به هنر" این روزها کمتر خبری منتشر می‌شود. حتی رسانه‌های تندرو هم فهمیده‌اند حنای این چند نفر رنگی ندارد. به قول آقای سید رضا میرکریمی، کارگردان شناخته‌شده " آن‌هایی که داد می‌زنند پول کثیف، همان‌هایی هستند که در این 20 سال پولدار شده‌اند."

وقتی ده‌ها دستگاه نظارتی در دولت و قوه قضائیه مشغول کارند و اتفاقاً در مسائل فرهنگی موی را از ماست می‌کشند، چه حاجت به آن همه تیترسازی؟!

پیداست بودجه دولت برای هنر از همیشه کم‌تر است و با ناامن شدن حضور بخش خصوصی در هنر، بیکاری جامعه هنری افزون‌تر خواهد شد و به طبع تولید در عرصه هنر کاهش بیشتری خواهد یافت. این روزها فضای عمومی کشور به همدلی و آرامش نیاز مبرم دارد و تیترهای آنچنانی فقط سوهانی روی اعصاب مردم است. به همه این دلایل روشن، این چهارمین عذرخواهی ست که این چند نفر بابت طراحی و اجرای خبرسازی‌ها و تیترسازی‌های مشکوک باید از مردم انجام دهند.