سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی نجمه کزازی با نام "پیش‌بینی پاییز" در گالری این جا برپاست. کزازی در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه ۳۷ اثر در ابعاد مختلف و با ترکیب مواد اکولین، اکریلیک و رنگ روغن در این نمایشگاه وجود دارد گفت: دو سال پیش وقتی نمایشگاه آثارم را برگزار کردم تصمیم گرفتم تکنیک خود را عوض کرده و به شیوه متفاوتی کار کنم، زیرا تجربه تکنیک‌های مختلف را خیلی دوست دارم. به همین دلیل مجموعه فعلی با آثار قبلی‌ام بسیار متفاوت است، زیرا اعتقاد دارم هنرمند نباید فرصت تجربه کردن را از خود دریغ کند.
او با اشاره به اینکه موضوع این آثار "مرگ" است، افزود: همه ما به مرگ فکر می‌کنیم اما نمی‌خواستم نگاه کلیشه‌ای به آن داشته باشم. عقیده دارم که تجربه زیسته نقاش باید در اثرش دیده شود و نمی‌توان مفهوم را به زور به اثر چسباند. مفهوم مرگ در ذهن من بود اما سعی کردم آن را پخته‌تر کنم و با تجربیاتی که در طول شکل‌گیری مجموعه کسب کردم، این شکل نهایی در آثارم به وجود آمد.
کزازی افزود: در یک سفر تجربه‌ای به دست آوردم که در آثارم بسیار تاثیر گذاشت. شبی در یک فضای طبیعی قرار گرفتم و احساس کردم اگر در همان مکان بمیرم، هیچ ترسی از این اتفاق نخواهم داشت. این لحظه کوتاه تاثیر بسیار عمیقی بر من گذاشت و سعی کردم آن را در نقاشی‌های خود بازسازی کنم، زیرا احساس کردم اگر مرگ انسان در طبیعت اتفاق بیفتد ترس او از بین می‌رود. بیشتر آدم‌ها از مرگ می‌ترسند زیرا حس ناشناخته بودن آن به دنبال خود ترس می‌آورد.
کزازی ادامه داد: مخاطب در نگاه اول به این تابلوها اصلا موضوع مرگ را درک نمی‌کند زیرا طبیعت فضای غالب است و در بیشتر تابلوها آدم‌ها بسیار کوچک در فضا قرار گرفته‌اند. در کارهای اولیه مجموعه از عکس‌های خانوادگی استفاده می‌کردم اما قصد بازسازی آنها یا ایجاد نوستالژی را نداشتم و فقط فیگورها و حالات جالب توجه آنها را مورد استفاده قرار دادم تا به مفهوم مورد نظر خود دست پیدا کنم. حل شدن پیکرها در طبیعت و تاکید بر زیبایی فضا، نشان‌دهنده نگاهی دیگر به مرگ است. تجربه من در روند ماجرا این بود که می‌توان نگاه مثبت و اشاره به زیبایی مرگ داشت.
او با اشاره به اینکه در هیچ کدام از این آثار انسان مرده دیده نمی‌شود گفت: به واسطه تکنیک مورد استفاده توانستم گاه آدم‌ها را پاک کرده یا محو کنم و یا اصلا آنها را نکشیدم و به این ترتیب توانستم بودن و نبودن آنها و مرگ را نشان دهم. به نظرم دغدغه‌ای که نقاش دارد اگر بسیار روشن و واضح مطرح شود کار را سطحی می‌کند. درست است که می‌خواهم ایده خود را درست انتقال دهم اما لایه‌های ایهامی نیز باید در کار وجود داشته باشد. نمی‌خواستم مخاطب از ابتدا باید یک آدم مرده در تابلو مواجه شود بلکه برداشت‌های مختلفی که آدم‌ها از آثار پیدا می‌کنند برایم جالب است. این بازی تکنیکی و کم و زیاد شدن حضور آدم‌ها یک پرسپکتیو خاص هم ایجاد می‌کند. محو یا واضح بودن آنها باعث شده که به نظر آید آنها جلو و عقب شده‌اند در حالی که همه کنار هم ایستاده‌اند.
کزازی درباره ابعاد کوچک بعضی از کارها گفت: در مرحله اول این کار به شکل اتفاقی و برای استفاده کردن از تکه مقواهایی که در آتلیه موجود بود، انجام شد. اما کمی که جلو رفتم احساس کردم روند خاصی در آنها ایجاد شده است. به ذهنم رسید که همه ما وقتی به طبیعت فکر می‌کنیم، بزرگی منظره است که ما را تحت تاثیر قرار میدهد، بنابراین برای خودم چالشی گذاشتم که ببینم اگر منظره را کوچک کنم آیا به همان میزان تأثیرگذاری دست پیدا خواهم کرد؟ کار بزرگ آدم را مقهور می‌کند ولی کار کوچک مخاطب را دعوت می‌کند که از نزدیک به آن نگاه کند. من هر روز کار روتین رفتن به آتلیه و نقاشی کردن را انجام می‌دهم اما با چالش‌هایی که برای خود ایجاد می‌کنم سعی می‌کنم از کسالت زندگی کم کنم.
نمایشگاه نقاشی نجمه کزازی تا 10 خرداد در گالری این جا به نشانی خیابان نوفل لوشاتو، کوچه پدرام، شماره 4، طبقه همکف برپاست.