سرویس سینمایی هنرآنلاین: انسیه جهان‌آرا، تهیه‌کننده فیلم سینمایی "تولدت مبارک" است که این روزها بر پرده سینماها نقش بسته است. فیلمی که پس از گذشت پنج سال رنگ پرده سینماها را به خود دیده است و برخلاف آنچه که عنوان شده به موضوع خانواده و کودک می‌پردازد. در این فیلم اکبر عبدی، محمدرضا فروتن، مبینا مرتضوی، محبوبه بیات، نسرین نکیسا و نیما سیدی به ایفای نقش می‌پردازند.

جهان آرا در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین در خصوص وضعیت اکران این فیلم بیان کرد: در مشاوره‌ای که با وزارت آموزش و پرورش داشتیم بازار هدف ما برای این فیلم نوجوانان سنین راهنمایی و دبیرستان و خانواده آنها بودند که آبان ماه را بهترین زمان ممکن برای اکران فیلم اعلام کردند. از سوی دیگر با توجه به صحبت‌هایی که با حوزه هنری داشتیم قرار بود پخش فیلم ما با آنها باشد اما متاسفانه عهدشکنی کردند و این اتفاق نیفتاد. حوزه هنری در حالی که اعلام کرده بود پخش فیلم را برعهده می‌گیرد و حتی پیش‌نویس قرار داد نیز امضا شده بود، اما پس از مدتی اعلام کرد که صرفا می‌تواند به ما سرگروهی بدهد و باید یک شرکت پخش دیگر را به میان بیاوریم. بعد هم که اعلام کردند فیلم باید اکران شود بدون هیچگونه تبلیغاتی و بدون اینکه مخاطب با فیلم آشنا شود. این اتفاقات در حالی رخ داد که فیلم ما در جشنواره کن دیده شده و در جلسه منتقدان هم قرار است دیده و درباره آن صحبت شود. منتقدانی که در کایه دوسینما بسیار خبره هستند و همه این را می‌دانند که وقتی فیلمی به این پتانسیل می‌رسد که مورد تایید واقع شود. من فیلمی تولید کردم که توانمند است و یک مسئله جهانی را مطرح می‌کند که در همه جای دنیا وجود دارد.

وی درباره چرایی تاخیر اکران این فیلم اظهار کرد: سمیه زارعی‌نژاد یک کارگردان فیلم اولی است و ما فیلم را در سنی تولید کردیم که هر دو زیر 30 سال داشتیم. اگر چنین اتفاقاتی در جهان بیفتد این پتانسیل جوان را حمایت می‌کنند، در حالی که در ایران اینگونه نیست و ما مورد حمایت قرار نگرفتیم که هیچ، بلکه بیشتر مورد بی‌مهری واقع شدیم. ما پیش از این نیز یک کار دیگر تولید کرده بودیم به نام "وقتی شهاب سنگ‌ها باریدند" که فیلمی در ژانر جنگ و دفاع مقدس بود و در مرز ایران و عراق ساخته شد. این فیلم در حالی ساخته شد که ما با خطر مرگ مواجه بودیم چرا که در آن زمان مین‌های منطقه پاکسازی نشده بودند و ما صرفا دو خانم پرانرژی و جوان بودیم که با دست خالی رفتیم و فیلم ساختیم و زمانی که این کار را انجام دادیم تمام مدیران از جمله آقای باکیده، شرف‌الدین و خزایی همه به ما گفتند بسیار فیلم خوبی است و نگاه ویژه‌ای به مقوله جنگ دارد. این فیلم در جشنواره کره موفق به کسب جایزه شد و همان زمان نیز به من پیشنهاد شد تا در حوزه جنگ زندگینامه شهید جهان‌آرا، عمویم را تبدیل به فیلمنامه کنم با دستمزد بسیار بالا ولی من این کار را انجام ندادم.

جهان‌آرا ادامه داد: پس از مدتی به ما پیشنهاد شد تا برای جشنواره فیلم کودک کار بسازیم و ما پذیرفتیم و این فیلم را در حالی ساختیم که 5 سال پشت درهای بسته ماند. در حالی که بسیاری از کارگردان‌هایی که امروز شناخته شده‌اند، در آن زمان در سینما حضور نداشتند. همان زمان به ما اعلام کردند که شما فیلم بسازید و ما حمایت‌تان می‌کنیم به همین دلیل ما پرانرژی و پرتوان به دنبال فراهم کردن شرایط ساخت فیلم رفتیم در ابتدا با پروانه ویدئویی کار کردیم اما بعد این پروانه به دلیل کیفیت بالای کار تبدیل به پروانه سینمایی شد و خوشبختانه از تمام شوراهای موجود سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاییدیه‌های لازم را کسب کرد؛ اما بعد از مدتی مشکلات ما آغاز شد و به خاطر حضور من در مقام تهیه‌کننده این اتفاقات رخ داد با این‌که من هرگز نخواستم از پیشینه خانوادگی‌ام استفاده کنم. حتی فیلم در زمان تولید متوقف شد در حالی که دولت باید به ما کمک هزینه پرداخت می‌کرد و این جزو وظایفش بود و فیلمنامه را خریداری کرده بود، اما این اتفاق نیز نیفتاد و ما با سرمایه شخصی خودمان کار را ادامه دادیم. در نتیجه نیز هیچ‌کس به ما در دریافت پروانه نمایش کمک نکرد و دفاعی از ما صورت نگرفت و خود فیلم سربلند از این مراحل بیرون آمد.

این تهیه‌کننده جوان توضیح داد: سینمای کودک امروز نیازمند کمک است و بسیاری از تهیه‌کننده‌ها به سراغ آن نمی‌روند. دیدگاه مردم با فیلم‌های کمدی پایین آمده است و سازندگان نیز صرفا می‌خواهند مخاطب را بخندانند در حالی که ما باید گاهی مخاطب را به تفکر وادار کنیم و گاهی نیز مشکلات را به صورت مخاطب بکوبیم تا تلخی واقعه را حس کند. ما در این فیلم به موضوع طلاق و تبعاتی که این اتفاق برای فرزند خانواده به همراه دارد پرداختیم.

وی در خاتمه گفت: متاسفانه برخی می‌خواهند من را سیاسی نشان دهند این در حالی است که نه من و نه خانواده جهان‌آرا هیچکدام‌مان سیاسی نبوده‌ایم و صرفا مردم برای‌مان اهمیت داشته‌اند. ما می‌توانستیم در طی این پنج سال چند فیلم بسازیم اما مدیران ما را عقب انداختند.