سرویس مد و لباس هنرآنلاین: داستان‌های عاشقانه‌ای که در بستر تاریخ روایت می‌شوند در عرصه تلویزیون بسیار پرطرفدار هستند و از همین رو در صورت بهره‌گیری از فیلمنامه داستان‌گو و پرحادثه، می‌توانند به موفقیت دست یابند.

در عین حال فضاسازی و طراحی صحنه و لباس در سریال‌سازی تاریخی اهمیت ویژه‌ای دارد و به همین اندازه رویکرد تکراری و تقلیدی آن برای مخاطب به‌وضوح احساس می‌شود.

سریال سه فصلی "شهرزاد" به کارگردانی حسن فتحی اثری پرمخاطب بود که در قالب نمایش خانگی عرضه شد که بدون اغراق تاکنون از پرطرفدارترین ملودرام‌های تاریخی در ایران به شمار می‌رود.

بدون شک تنها فیلمنامه، کارگردانی و بازی‌ها نبودند که کارنامه موفقیت‌آمیزی برای این اثر تلویزیونی رقم زدند و یکی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار در کشش این سریال، طراحی لباس‌های خاص و پررنگ و لعابی بود که تا اندازه زیادی از قدرت تخیل طراحان لباس این اثر وام گرفت و توانست برداشت درستی از شخصیت‌های سریال را به ذهن مخاطب دیکته کند.

اما در شب‌های ماه مبارک رمضان شاهد پخش سریالی مشابه با تم ملودرام و تاریخی "شهرزاد" از شبکه یک سیما با نام "از یادها رفته" به کارگردانی بهرام بهرامیان هستیم که در بسیاری دیگر از ویژگی‌ها بصری همچون طراحی صحنه و لباس نیز، مشابهت‌های بسیاری با سریال پرطرفدار حسن فتحی دارد و تنها وجه بارز خطوط قرمز تلویزیون در قیاس با شبکه خانگی است که می‌تواند به‌نوعی این دو سریال را در این حیطه از یکدیگر متمایز سازد.

انتخاب جسورانه رنگ‌ها و طرح‌های لباس در سریال "شهرزاد" عیناً در این سریال هم به چشم می‌خورد که شاید دلیل اصلی آن ژانر مشابه باشد. با این وجود توقع آن می‌رود که طراحی لباس هر سریال دارای شناسنامه منحصربه‌فرد خود باشد، کما اینکه جریان جهانی مد ولو در مقاطع تاریخی مرتبط با دوره قاجار و پهلوی نقاط عطفی وجود دارد که هر کدام به ذاتاً می‌تواند منشأ الهام و اثربخشی در حوزه سریال‌سازی باشد.

به هر روی نگارش و ساخت سریال تاریخی نیاز به تخصص و تجربه بسیار دارد که شاید از عهده هر نویسنده و کارگردانی برنیاید و البته به همین اندازه هر تجربه موفقی نباید دستمایه رویکرد تقلیدی برای دیگر آثار شود.

ساخت یک اثر فاخر تاریخی نیاز به مطالعه، تخصص و پژوهش و تجربه و شناخت بسیار دارد که بخش اعظم آن به فیلمنامه و نویسنده آن اثر بستگی دارد. در عین حال از دل فیلمنامه و شخصیت‌پردازی‌های مشخص است که می‌توان به طراحی و ایجاد اکسسوری‌های مورد نظر به‌منظور فضاسازی متفاوت دست یافت.

با این وجود، تلاش‌های کارگردانان علاقه‌مند به ژانر ملودرام تاریخی هم در مدیوم تلویزیون و هم در نمایش خانگی ستودنی است و امید آن می‌رود طراحی لباس در سریال‌های تاریخی نه‌تنها روی دور تکرار نیفتد بلکه هر اثر وجهی غالب و شاخص از هنر طراحی لباس در رسانه پرمخاطب تلویزیون را به منصه ظهور رساند.