سرویس تئاتر هنرآنلاین//حسین مسافر آستانه
سمندریان از استادهای ویژه و کم نظیری بودند که علاوه بر عشق ورزیدن به تدریس رابطه دوستانه و صمیمانه با شاگردان خود داشتند. آنچه از این رابطه به شاگردان می‌آموخت بیشتر از آن چیزی بود که از روش‌های تدریس تاثیر می گذاشت.
وی علاوه بر آموزه‌های علمی و تجربی خود درس صمیمیت و دوست داشتن را به شاگردان خود می‌آموخت.
سمندریان استاد منحصر به فردی بود که حدود نیم قرن در تئاتر ایران تاثیرگذار بود و بسیاری از افتخارات تئاتر ایران در سطوح ملی و بین‌المللی توسط شاگردان ایشان به دست آمده است.
آن‌چنان با عشق از تئاتر سخن می‌گفت که گویی همه وجودش وابسته به آن است. تئاتر شغل سمندریان نبود بلکه عشق و همه باور او به زندگی بود به همین دلیل هیچگاه هیچ چیز را به تئاتر ترجیح نداد و آن‌قدر عاشق کشور خود بود که برخلاف ناملایمات بسیار هیچ کجا را به ایران ترجیح نداد.
انتهای پیام/54/53