سرویس سینمایی هنرآنلاین: بهمن دان بازیگر سینما و تلویزیون سال گذشته را با این انگیزه که بتواند طرح خانه هنرمندان هلال احمر را اجرایی کند آغاز کرد.

او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره اجرایی شدن این طرح گفت: متأسفانه پس از گذشت چند ماه از هلال احمر خداحافظی کردم و دیگر با آن‌ها همکاری ندارم. جایی که نوپاست نیازمند حمایت است، ولی متأسفانه این اتفاقات در این سازمان رخ نداد. ما قرار داشتیم این طرح نوپا را به‌صورت آزمونه در تهران و سپس در تمام استان‌ها اجرایی کنیم اما وقتی مرکز همراهی نمی‌کند، نمی‌توان از استان‌ها نیز انتظار داشت.

دان افزود: سیستم بروکراسی خسته‌ام کرد و ترجیح دادم از ادامه این همکاری انصراف دهم. متأسفانه در این سازمان نیز به‌مانند بسیاری از سازمان‌های دیگر بروکراسی اداری شما را از همکاری پشیمان می‌کند چرا که باید مسیر طولانی را طی کرد.

این بازیگر درباره سایر فعالیت‌های هنری خود نیز اظهار کرد: فیلمنامه‌ای در دست دارم که احتمالاً اردیبهشت امسال کلید می‌خورد. این پروژه به سفارش سیمافیلم ساخته می‌شود و یک کار رئال است، ولی تا زمانی که پول نباشد همه چیز در حد حرف باقی می‌ماند. متأسفانه کارهای بسیاری ساخته می‌شود که به دلیل عدم تأمین بودجه نصفه رها می‌شوند و این اعتبار افراد را زیر سؤال می‌برد. باید ابتدا بودجه کامل تأمین شود و بعد کار را شروع کنند. اینکه نصفه و نیمه کار کنند علاوه بر ضرر و زیان به تأمین‌کننده، اعتماد را هم از بین می‌برد. بنابراین تا مشخص شدن تکلیف بودجه ساخت این سریال فکر نمی‌کنم بتوان درباره آن صحبتی کرد.

بازیگر "توفان شن" همچنین عنوان کرد: در سال 97 پیشنهادهای زیادی داشتم هم در تئاتر و هم در تلویزیون، اما آن چیزی که من را نسبت به انجامش ترغیب کند و کارهای قبلی من را زیر سؤال نبرد، ندیدم. جوانان می‌خواهند فیلم بسازند و برخی هم پولی به دست آورده‌اند و می‌خواهند کاری انجام دهند ولی این‌ها چیزهایی نبود که برای من دلچسب باشد. چرا که بعد از پخش عمدتاً خودشان ابراز پشیمانی می‌کنند. وقتی فیلمنامه را می‌خوانم، این فیلمنامه نقشه راه من است و وقتی قبول می‌کنم در آن حضور داشته باشم به من سنجاق می‌شود. در واقع کار خوب و بد اعتماد شما را در دست دارد و باید از آن حمایت کرد و حفاظت کرد.

دان در ادامه گفت: کار اصلی من ساختمان‌سازی است و سعی می‌کنم در این حیطه با توجه به افزایش قیمت‌ها و دستمزدها با این جنگ اقتصادی که راه افتاده است مبارزه و به تعهداتمان عمل کنم. در کنار این اگر کار تأثیرگذاری باشد و بدانم نقش خوبی در آن دارم حتماً می‌پذیرم، اما اگر خنثی و ضعیف باشد ورود نمی‌کنم. همان‌طور که سال 97 فیلمنامه‌های بسیاری به دستم رسید که تأثیرگذار نبودند و نپذیرفتم.

این بازیگر همچنین درباره وضعیت سینما و تلویزیون در سال 97 بیان کرد: سال 97 به لحاظ کاری بسیار بد بود، هم به لحاظ شرایط اقتصادی و هم نبود فیلمنامه خوب، ضمن این که متأسفانه ابزار و امکانات که متریال اصلی کار است در اختیار نبود و این در حالی است که اگر هر سه عنصر کنار هم باشند خروجی خوبی خواهد داشت. مردم انتظارشان از تلویزیون برنامه‌های این‌چنینی نیست. وقتی می‌خواهیم در مقابل برنامه‌های تلویزیون خارجی بایستیم قطعاً باید برنامه‌هایی تولید کنیم که نسبت به آن‌ها جذب بیشتری داشته باشند، اما این اتفاق رخ نداده و اتفاقاً مخاطب، بیشتر مجذوب آن‌هاست تا آثار داخلی و بر کسی هم پوشیده نیست. تلویزیون باید خوراک مناسب برای مخاطب داشته باشد که ندارد. در چنین شرایطی مسلماً کسانی دیگر می‌آیند و جای ما را پر می‌کنند و اصالت ما را خدشه‌دار می‌کنند و برای مخاطب داخلی فرهنگ‌سازی می‌کند که حاصلش ورود فرهنگ بیگانه است. ما همیشه با خودمان بلاتکلیف بودیم و هستیم و این در نوع فرهنگ پوشیدن لباس، نوع آرایش‌ها و نوع گفتمانمان هم دیده می‌شود. این مسائل نشان از کم‌کاری ما در این حیطه‌ها دارد و کمبود سرمایه‌گذاری که دیگران به‌راحتی با سوءاستفاده از این وضعیت فرهنگ موردنظر خود را ترویج دادند و حاصل آن نوع پوشش و آرایش جوانان امروز می‌شود.

وی گفت: تلویزیون به فرموده امام راحل (ره) یک دانشگاه است، ولی این دانشگاه امروز استاد ندارد، پول ندارد و حاصلش می‌شود این که شاهدش هستیم.

دان در خاتمه با یک امید در سال جدید صحبتش را به پایان رساند و بیان کرد: امیدوارم با هم خوب باشیم و دست هم را بگیریم و آدم‌های اصیل ایرانی باشیم. با هم خوب صحبت کنیم و خوب مراوده داشته باشیم. من این عید باستانی را به همه مردم ایران تبریک می‌گویم و امیدوارم سال جدید سال خوبی برای همه همراه با افتخار، سربلندی و اعتبار باشد.