سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی و مجسمه علیرضا آسانلو با نام "این کیست این" در گالری شیرین برپاست. در این نمایشگاه 15 تابلوی نقاشی اکریلیک و ترکیب مواد به همراه سه مجسمه برنزی به نمایش درآمده است. آسانلو در گفتوگو با هنرآنلاین درباره شکل‌گیری این مجموعه گفت: در طول یک سال گذشته موضوعی را دنبال می‌کردم که منجر به خلق تعداد زیادی اثر شد و بخشی از آنها را در این نمایشگاه ارائه کرده‌ام.
آسانلو افزود: عنوان نمایشگاه برگرفته از اشعار مولانا است که به تصوری که من از انسان معاصر دارم نزدیک است. انسان امروز با ابهام روبهرو است و هر روز آنچه را در ارتباط با خود می‌شناخته و داشته‌هایی که در طول قرن‌ها کسب کرده است را از دست می‌دهد. رسانه‌هایی که امروزه انسان را به سراسر دنیا وصل می‌کند، می‌توانست بهره فراوانی برای او داشته باشد اما می‌بینیم که نتیجه متفاوتی به دست آمده است.
این هنرمند ادامه داد: انسانی که دوران مخوف قرون وسطی را پشت سر گذاشته است در سال‌های اخیر بار دیگر وحشیانه‌ترین اعمال را انجام داده که تصاویر آنها هر روز در رسانه‌ها منتشر می‌شود. این مسائل نشان می‌دهد که بار دیگر باید رنسانسی به وجود آید و همه چیز از نو زاده شود.
او درباره تکنیک کار خود گفت: هر روز در مقابل بوم سفید می‌نشستم و به صورت بداهه احساس خود را در قالب فیگور، پرتره یا فرم‌های انتزاعی بیان می‌کردم. برایم جالب است که از دانسته‌های خود دست بردارم و در فضایی که اسم آن را "فضای امکان" گذاشته‌ام، وارد شوم. این فضا سرشار از نادانسته‌ها است و فضای بزرگی است که می‌توانم در آن کارهای زیادی انجام دهم.
آسانلو افزود: در پرتره‌های این مجموعه چشم وجود ندارد اما به نظر می‌رسد که سوژه‌ها به ما نگاه می‌کنند. در قالب یک فرم مبهم و مهندسی نشده با رنگ‌های درهم تنیده، یک احساس را تجلی دادم و این نتیجه سال‌ها ممارست و تمرین است. مبانی فکری این کار نیز با مطالعه و تجربه آنچه که در دنیای اطراف می‌گذرد، شکل گرفته است.
این هنرمند ادامه داد: آثار من مثل زنجیر به یکدیگر متصل هستند و رگه‌هایی از کارهای قبلی در آثار این مجموعه نیز دیده می‌شود، اما کارشناسانی که درک درستی از کار من دارند، متوجه می‌شوند که این مجموعه کاملا متفاوت از کارهای قبلی است و ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که پیش از این در آثارم کمتر وجود داشت.
او درباره مجسمه‌های این مجموعه گفت: تکنیک در نقاشی و مجسمه برای من یکسان است و احساسم مرا به این سمت برد که تاش قلم‌ها در مجسمه‌ها نیز حجیم و محسوس باشند. قصد من این بود که بیننده بتواند ساعت‌ها در این آثار تعمق کرده و با آنها همراه شود.
آسانلو ادامه داد: زمانی که در نقاشی کردن به نقطه‌ای می‌رسم که احساسم نمی‌تواند در قالب سطح دو بُعدی مطرح شود، به سمت مجسمه می‌روم تا دریچه دیگری به روی تفکرات خود باز کنم. این که پس از سال‌ها نقاشی کردن به سمت مجسمه‌سازی رفتم، فقط به خاطر رسیدن به یک شکل متفاوت نیست، بلکه ضرورتی بود که باعث شد این کار را آغاز کنم.
او با اشاره به اینکه داشتن نگاه صرفا تکنیکی، هدف او نیست، افزود: چیزی که در آثارم دنبال می‌کنم مفاهیم هستند. هنرمندی که تفکر داشته باشد، بین مردم زندگی کند و جامعه و دنیا را بشناسد، می‌تواند در نهایت آنچه دیده است را در آثارش به ثمر بنشاند. این آثار ماحصل سال‌ها تجربه من است و شکل، رنگ، نقطه، سطح و تمام جزییات آنها بر اساس یک هندسه پنهان شکل گرفته است.
نمایشگاه آثار علیرضا آسانلو تا 8 اسفندماه در گالری شیرین واقع در خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه 13 شماره 5 میزبان هنردوستان است.