سرویس سینمایی هنرآنلاین: "ایده اصلی" دومین تجربه فیلمسازی آزیتا موگویی چهارشنبه 17 بهمن ماه در جشنواره فیلم فجر در پردیس ملت به روی پرده رفت.
بهرام رادان، مریلا زارعی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی، مهرداد صدیقیان و شهباز نوشیر بازیگران اصلی این فیلم را تشکیل می‌دهند که در ایران، اسپانیا و آلمان ساخته شده است و بازیگرانی یونانی و قبرسی نیز در آن بازی می‌کنند. در خلاصه داستان "ایده اصلی" آمده است: ایران و اسپانیا برای راه اندازی یک پروژه بزرگ در جزیره هندورابی در جنوب ایران به توافق رسیده‌اند، شرکت‌ها و افراد بسیاری به طمع برنده شدن در این مناقصه شرکت کرده‌اند و ... موگویی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این فیلم سخن گفت.
درباره ایده و نحوه شکل گیری این فیلم بفرمایید؟
من سال 95 تصمیم به ساختن فیلمی در ارتباط با مسائل کلان اقتصادی گرفتم و در عین حال می‌خواستم این فیلم برای مخاطب هم جذاب باشد. با آقای رضا کریمی طرح موضوع کردم و ایشان چند طرح پیشنهاد دادند که در نهایت به طرح "ایده اصلی" رسیدیم.
روند نگارش فیلمنامه چه مدت زمانی طول کشید؟
بعد از نهایی شدن طرح آقای کریمی، آقای امیر عربی را به عنوان فیلمنامه نویس معرفی کردند. او قبلا سابقه همکاری با آقای کریمی در سریال "راه طولانی" را داشت. فیلمنامه چندین بار نوشته و بازنویسی شد تا به مرحله شروع فیلمبرداری رسیدیم. در زمان تولید هم آقای عربی در کنار کار بودند و برخی تغییرات در زمان فیلمبرداری اتفاق افتاد.
در طی روند تولید با چه مسائل و مشکلاتی مواجه بودید چرا که شما در خارج از کشور هم تصویربرداری داشتید و از بازیگران خارجی بهره گرفتید؟
مشکلات ما همان مشکلات رایج فیلمسازی بود با همه مسائلی که هیچوقت حل نمی‌شود به علاوه نوسانات قیمت ارز در زمان تولید و مشکلاتی که طبیعتا کار خارج از کشور دارد. در نهایت می‌خواهم بگویم با مشکل عجیب و غریبی روبرو نبودیم که نشود حلش کرد.
انتخاب بازیگران بر چه مبنایی شکل گرفت؟
تقریبا تمام بازیگران فیلم انتخاب اول من بودند و مبنای انتخاب طبیعتا تناسب آنها با نقش و توانایی برای ایفای نقش بود.
چطور شد که از بازیگران خارجی استفاده کردید؟
فیلم چند شخصیت خارجی دارد که طبیعتا از بازیگران خارجی استفاده شده است.
این تا چه میزان برای موفقیت در گیشه در نظر گرفته شده است؟
به نظر من برای تماشاگر ایرانی فقط بازیگران ایرانی مهم هستند و حضور بازیگر خارجی تاثیری در جذب مخاطب در داخل کشور ندارد، ولی برای اکران در کشورهایی که بازیگرانشان در فیلم ایرانی بازی کردند می‌تواند موثر باشد.
فضای جشنواره و به طور کلی فضای سینمای ایران در طی این سال‌ها تا چه اندازه در راستای فعالیت بانوان فیلمساز باز بوده است و تا چه اندازه بانوان فیلمساز مورد حمایت واقع شده‌اند؟
اصولا در سینمای ایران خانم‌های زیادی در بسیاری از رشته‌ها به عنوان سینماگر فعال هستند و از این منظر تصور می‌کنم بسیار توسعه یافته عمل کرده‌ایم، اما به هر حال کار در همه حرفه‌های سینما سخت و طاقت فرساست و جنسیت در آن خیلی معنا ندارد.
ارزیابی شما از جشنواره فیلم فجر در طی این 37 دوره و بخصوص دوره جدید چگونه است؟
جشنواره همیشه جذاب، پویا و مورد انتقاد است اما به نظرم این در ذات جشنواره است. اصولا هر رقابتی مخالف و موافق را همزمان دارد و جشنواره فجر هم از این قاعده مستثنی نیست.
همواره ساخت فیلم اول و بعد از آن فیلم دوم کار بسیار دشواری برای فیلمسازان است. فیلم اول به جهت این که جذب سرمایه داشته باشید و فیلم دوم از این نظر که باید خود را اثبات کنید. این روند تا چه اندازه برای شما که سال‌ها در عرصه سینما در سمت‌های مختلف فعالیت داشتید هموار بوده است؟ این سوال را از این جهت بیان کردم چون شما فاصله زمانی زیادی بین ساخت فیلم اول و دومتان داشتید.
من در سینما و تئاتر فعال هستم ولی برای فیلم ساختن حتما باید دلیل درستی از نظر خودم داشته باشم. این فاصله زمانی نسبتا طولانی بین ساخت فیلم اول و فیلم دوم کاملا خودخواسته بود.
خانم موگویی از آنجایی که بخشی از فیلم شما در جنوب کشور اتفاق می‌افتد تا چه اندازه از المان‌های جنوب و فرهنگ جنوب کشور در فیلم استفاده کردید؟
فیلم من قصه یک رقابت اقتصادی بزرگ است و فضای قصه جایی برای پرداختن به فرهنگ جنوب کشور را نداشت، ولی به لحاظ جغرافیایی به دلیل تنوع فضاهایی که فیلمبرداری کردیم در داخل و خارج از کشور به نظرم خاص است.