به گزارش هنرآنلاین، محسن رزاقی، سرپرست آمیدا در یادداشتی توضیح داده چرا سوژه کلاغ را برگزیده‌اند:

در دامنه کوه بلندترین شاخه درخت تکانی می‌خورد و شیئی سیاه و غلتان فرو می‌افتد؛ صدای قارقارش سکوت را می‌شکند و گویا از آنچه که بر او و دوستانش در طی قرن‌ها گذشته است سخن می‌گوید. 

 موجودی که از دیرباز در اطراف‌مان حضور مستمر دارد. پرنده‌ای بازیگوش و از باهوش‌ترین آنها است، زیرا بزرگ‌ترین مغز را در بین آنها دارد. پرنده‌ای که بارها و بارها در افسانه‌های ملل مختلف و ادبیات عامیانه و اسطوره‌ها از آن با تناقض بسیار یاد شده است، چیزی شبیه دلقکی سیه‌چرده که حرکاتش آمیخته‌ای از بازیگوشی و زیرکی است و شاید برای برخی شکلش تداعی‌کننده مرگ باشد. 

صدای گوش‌خراش و سکونتش در نقاط دور از دسترس و اعتقاداتی چون بدشگونی، خبرچینی و نحوستش او را در خاطره مردم همچون پرنده‌ای شرور به تصویر کشیده است! که این امر باعث شده تا در باور مردم کمی مورد بی‌مهری نیز قرار گیرد. 

کلاغ نماد تنهایی یا نشانگر انزوای عمدی است که تصمیم گرفته در جای بالاتر زندگی کند او را نشانه آرزو می‌دانند. 

در مهابهارته کلاغ با پیام‌آور مرگ مقایسه می‌شود در اغلب باورها کلاغ به عنوان قهرمانی خورشیدی (کلاغ سه پا نشانه حیات‌بخش خورشید است) و به صورت خدا یا پیک خدا و یا حتی راهنمای ارواح در سفر آخرشان شناخته می‌شود که در راز دنیای ظلمت نفوذ می‌کند. 

در افسانه‌های سلتی کلاغ نقشی پیشگویانه دارد. اقوام سیبری غربی معتقدند کلاغ است که دنیا را می‌سازد و آن را سامان می‌دهد.

باورهایی هم در میان برخی شکارچیان وجود دارد که سه کلاغ نشانه بدشگونی است. 

بومیان ساکن در شمال غربی اقیانوس آرام در آمریکای شمالی به خوبی از ماهیت و ذات چند وجهی کلاغ‌ها آگاهند و کلاغ را به عنوان یک خدای بزرگ و تا حدی موجود حقه‌باز تقدیس می‌کنند. برای سرخپوستان آمریکای شمالی کلاغ موجودی برتر است که مردم را از خطر آگاه می‌سازد، با تندر و باد می‌آمیزد و با حرکت بالش باد ایجاد می‌کند و با زبانش صاعقه می‌آفریند و اوست که پیک خدای صاعقه است. این خدا غالباً در آثار هنری این اقوام جایگاه خاصی دارد. (برگرفته از فرهنگ نمادها، نوشته ژان شوالیه، آلن گربران ترجمه سودابه فضایلی)

اما کلاغ آنقدر هم که می‌گویند پرنده بدی نیست، در چین و ژاپن کلاغ نماد حق‌شناسی از والدین است، در چین آن را نماد نظم اجتماعی دانسته و در ژاپن آن را پیک الهی می‌شمارند.

در عهد عتیق آمده کلاغ اولین پرنده‌ای است که حضرت نوح (ع) او را برای یافتن خشکی فرستاد و کلاغ‌ها بودند که برای ایلیای نبی غذا می‌آوردند. 

همین طور از آن‌ها به عنوان سمبل و نشانه اراده خداوند در عهد جدید و نیز هنر مسیحی استفاده شده است.

نیاکان شکارچی ما نیز از هوش سرشار این پرنده آگاه بودند. این پرنده از روی عادت محل گوزن‌ها را لو می‌داد و به این ترتیب شکارچیان یا گرگ‌ها می‌توانستند شکارشان را پیدا کنند و کلاغ‌ها نیز از ته‌مانده غذای آنها دلی از عزا در می‌آوردند.

در ادبیات عامیانه بریتانیا به کلاغ بیش از هر پرنده دیگری اهمیت داده شده و آن را رب‌النوع ازلی دانسته که نگهبان بریتانیا است. 

همینطور براساس اعتقادات مختلف این پرنده در داستان‌ها و ضرب‌المثل‌های ما نیز حضور دارد: کلاغ و طاووس، کلاغ و عقاب، یک کلاغ چهل کلاغ، راه رفتن کلاغ، کلاغ و پسر آدم، از کلاغ آموختن، کلاغ معلم قابیل ( بعد از کشته شدن هابیل به دست قابیل، خداوند کلاغی را مأمور می‌سازد تا چگونگی دفن جسد را به قابیل بیاموزد) و...

همینطور در حلیه المتقین ص115 آمده است، پیامبر اکرم-صلی الله علیه و اله فرموده‌اند: از کلاغ سه عادت بیاموزید: پنهان بودنش به هنگام جفت شدن، بامداد به طلب روزی رفتن و بسیار حذر کردن از خطر.

اما تناقضات و تنوع برداشت‌ها از این پرنده آن چنان بوده که هنرمندان را برآن داشته تا آن‌ها نیز هر کدام نگاه متفاوت خود را از این پرنده در قالب تصویر به نمایش بگذارند که در نوع خود جالب خواهد بود.

در نهایت هرچه در مورد این پرنده باهوش و بازیگوش بیشتر بدانیم احترامی که این پرنده شایسته آن است را بیشتر درک می‌کنیم.

معرفی اعضای آمیدا

میدا در سال 1390 به همت مریم ارشادی فارسانی، معصـــومه اعتبارزاده، بهدخت بهروزی، هاله تــوکلی، گلنـــاز خانعلیــزاده، آزاده خیــــرآبادی، زیبــــــا ذاکر، محسن رزاقی، الهام شایــــــان فر، مریم شــــاهورانی، آیســــان صادقی، عطیه ضیغمی، پریسا طالع زاده، الهه فرمانیان، فهیمه فریمانه، پیمان مبـارکی، امیرمحمدخانی، حمیده معتمــــدفر، ســارا نوروز کـــرمـــانشاهی و سیمین هنـــــرور شکل گرفته است.

نمایشگاه کلاغ 20 تصویر 20 روایت عصر  که 25 آبان در گالری مژده به نشانی سعادت آباد، خیابان علامه شمالی، خیابان هجدهم شرقی، پلاک 27، آغاز به کار کرده تا دوم آذر ماه هر روز از ساعت 12 تا 20 به تماشا خواهد بود.