به گزارش هنرآنلاین، هفتم آبان، فراخوان عضویت در انجمن صنفی کارفرمایی نگارخانه داران استان تهران در جراید کثیرالانتشار منتشر شده و اکنون این تشکل با استقبال شایان توجه گالری داران در آستانه تاسیس است. به همین بهانه با لیلی گلستان، مدیر گالری گلستان که یکی از موسسین این انجمن است گفت‌وگویی انجام داده ایم که تقدیم تان می شود:
ابتدا احساس‌تان از اینکه سرانجام انجمن صنفی نگارخانه داران در شرف تاسیس قرار گرفته بفرمایید
همه ما خیلی خوشحالیم. از حوالی سال 1377 ، بیست سال می‌شود که با وقفه‌هایی کوتاه و بلند سعی خودمان را کرده‌ایم اما همیشه موانعی سر راهمان گذاشته می‌شد که هیچکدام منطق درستی نداشت و کار انجام نمی‌شد تا بالاخره شد.
دور تازه تلاش‌تان چه زمانی کلید خورد؟
شش ماهی می‌شود که باز کار را شروع کردیم و البته باز دچار مانع‌های بسیار شدیم تا شد.
مراحلی که طی کردید را توضیح می‌دهید؟
از طریق وزارت کار وارد عمل شدیم و روند کاری آنها را دنبال کردیم و به ادارات مختلف ارجاع داده شدیم. به هرحال همه می‌دانیم که بوروکراسی در ادارات بی‌داد می‌کند و به جای راه راست و مستقیم مدام باید قیقاج برویم. این بار کمتر قیقاج رفتیم تا کار مراحل مختلفش را طی کرد.
چرا قید کارفرمایی در عنوان انجمن صنفی نگارخانه‌داران وجود دارد؟
گفتند باید این چنین باشد و ماهم باید قبول می‌کردیم.
آیا امکان اینکه قید استان تهران نباشد و انجمن صنفی نگارخانه‌داران سراسر ایران باشد ممکن نبود؟
اول شهرستان‌ها هم بودند و حتی تعدادی از آنها را هم انتخاب کردیم و آمدند تهران و مدارک‌شان را هم به بخش مربوطه ارایه کردیم اما ناگهان تصمیم گرفتند که شهرستان‌ها را حذف کنند. هر چه اصرار کردیم نشد که نشد. معتقد بودند که شهرستان‌ها به قدر کافی گالری دارند و می‌توانند خودشان در هر استان انجمن تشکیل دهند. از ارشاد هم خواستیم که برای کمک به این قضیه پا در میانی کند اما انگار نمی‌شد. با کمال تاسف انجمن درحد استان تهران باقی ماند در حالی‌که اگر همه با هم در یک تشکل بودیم خیلی بهتر می‌شد و همه زیر یک پوشش قانونی قرار می‌گرفتیم.
استقبال نگارخانه‌داران برای عضویت در این انجمن خوب بود؟
خیلی خوب بود و تقریبا همه به دعوت‌مان جواب مثبت دادند.
اکنون که مهلت اطلاعیه منتشر شده از سوی انجمن برای عضویت گالری‌ها به اتمام رسیده، مرحله بعدی کارتان چیست؟
مرحله به مرحله باید جلو برویم تا مجمع عمومی را برگزار کنیم و کار روی روال عادی‌اش بیفتد.
فکر می‌کنید این انجمن از چه زمانی کارش را آغاز کند؟
با این همه مسائل و مصایب شخصی و عمومی قاعدتا باید بگویم نمی‌دانیم، اما امیدواریم تا سه چهار ماه دیگر همه کارها انجام شده باشد.
اهداف و شرح مسئولیت این انجمن چه خواهد بود؟
در کل اهداف فعالیت صنفی روشن است: مراقبت از فضای کسب و کار، اطلاع‌رسانی و توسعه آموزش گالری‌داران، تشکیل کمیته رفع اختلاف پیش از مراجع قضایی، کوشش در بالابردن آگاهی جامعه نسبت به اقتصاد هنر و... اما قاعدتا بعد از تشکیل هیات مدیره و برگزاری مجمع عمومی باید اهداف و شرح مسئولیت‌ها معلوم شود. مثلا در زمان احمدی‌نژاد و تا مدتی بعد از او بطور بسیار بی‌رویه و بی‌منطقی مجوز گالری به هر که از راه رسید، داده شد و همین عرصه را دچار بلبشو و بی‌اخلاقی‌هایی کرد که زیبنده حرفه گالری‌داری نبود. به هر حال خیلی مسایل هست که باید به آنها رسیدگی جدی شود.
به عنوان یکی از اعضای هیات موسس نخستین انجمن نگارخانه‌داران چه آرزویی برای آینده این انجمن دارید؟
آرزو دارم همه برای ارتقا این حرفه با دل و جان کوشش کنند و برای بهتر شدن وضع موجود سعی کنند.
به عنوان هیات موسس چه انتظاری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز جامعه تجسمی دارید؟
از وزارت ارشاد و متولیان حیطه هنرهای تجسمی انتظار داریم در کنار ما و همراه ما باشند. خوشبختانه فعلا (متاسفم که همیشه باید بگوییم فعلا) بعد از مدت‌های مدید، اشخاص فهیم و دلسوزی در مسند هنر قرار گرفته‌اند که ایده‌ها و فکرهای خوبی دارند و امیدواریم بتوانیم همه با هم هنر تجسمی را به جایگاه در خور آن برسانیم.