به گزارش هنرآنلاین امپراطوران مغول که از سده شانزدهم تا نوزدهم میلادی بر امپراطوری پهناور و ثروتمندی فرمانروایی می‌کردند که بیشتر زیرقاره آسیای جنوبی را دربرمی‌گرفت علاقه زیادی به دست‌نوشته و نقاشی داشتند. از سال ۱۵۵۶ تا ۱۶۵۷ بزرگ‌ترین هنرنوازان مغول ـ اکبر، جهانگیر و شاه جهان ـ کارگاه‌های بزرگی به راه انداختند و نقاشان، خوش‌نویسان و نگاره‌پردازان پیشرو هند را در آنها گردآوردند و به هنرنوازی آنان پرداختند. این میراث هنری چشمگیر است که در دنیاهای درون دنیاها: نقاشیهای امپراطورانه هند و ایران در گالری سکلر به نمایش گذاشته شده است. نام نمایشگاه گویای لایه‌های پیچیده نگاره‌های چندگانه درون برگهای واحد و اشاره‌های بسیاری است که به سبکها و موضوعهای ایرانی و اروپایی و حس امپراطور از خودش به عنوان فرمانروای دنیا بازمی‌گردد. نمایشگاه به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تاسیس گالری آرتو سکلر برپا شده است. نمایشگاه با گزیده‌ی هنرهای کتاب‌نویسی ایرانی باز می‌شود که امپراطوران مغول گرآوری کردند. در میان آنها یک صحنه مدرسه با تمامی جزئیات است که در ۱۴۸۶ برای فرمانروای تیموری در باغ افسانه‌ای شهر هرات نقاشی شده است و به
بهزاد نسبت داده شده است. بخش دوم روی آمیزه‌ای کانونمند می‌شود که هنرمندان مهاجر ایرانی و هنرمندان بومی هنر در زمان اکبرشاه (۱۵۵۶-۱۶۰۵) به آن دست یافتند. پویایی شخصی خیالپردازی اکبرشاه و مغول برای بازنمایی ظاهر مردمان و مکانها در سراسر این آثار مکتب مغول می‌درخشد. اوج این آثار سه اثر از فرخ بیگ است که نشان می‌دهد چگونه هنرمندانی که سبک مشخصی داشتند در گسترش نگاره‌ی امپراطوری سهم داشتند. دو گروه نهایی آثاری که در زمان پسر و نوه اکبرشاه آ،ریده شده‌اند که نامهایشان جهانگیر و شاه جهان نمایانگر حس رشدیابنده‌ی این سلسله از قدرت امپراطوریش در دنیاست. جهانگیر از ۱۶۰۲ تا ۲۷ و در زمانی فرمانروایی کرد که امپراطوری مغول دیگر به پایداری دست یافته بود و بی‌اندازه ثروتمند شده بود. هرنمندانش زیبایی‌شناسی مغول را به اوج پالایش تکنیکی رساندند که در برگهای آلبوم گلشن و جلد کتاب لاکی نشان داده شده که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است. انتهای پیام/۳۱/۳۴