سرویس سینمایی هنرآنلاین: کریم امینی کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون این روزها فیلم سینمایی "دشمن زن" را بر پرده سینماها دارد و از سوی دیگر فیلم کوتاه "ننگرهار" را برای حضور در جشنواره سلامت آماده دارد.
این فیلم کوتاه داستان زنی با نام زرغونه از اهالی ننگرهار، ولایتی در شرق افغانستان است که سال‌ها پیش با همسرش به ایران پناه آورده‌اند. نگار عابدی، بشیر نیکزاد، نازیلا احمدی، وحید هوشمند، امید سعیدی، خادم حسین رسولی و پیمان جعفری از جمله بازیگران این فیلم کوتاه هستند.
او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره علت انتخاب زندگی افغان‌ها در دو فیلم اخیرش گفت: علاقه مندی من بیشتر به موضوع مهاجرت بر می‌گردد. شاید کشور دیگری هم باشد مثل سوریه به سراغ آنها بروم. هر فرد جهان سومی که به یک جا مهاجرت می‌کند برای من موضوعش اهمیت دارد و به صرف افغان بودن نیست. ضمن این که من افغان‌ها را خوب می‌شناسم و با زندگی آنها آشنا هستم و دوستان بسیاری از این قشر دارم. فیلم قبلی من "چلیپا" هم موضوع مهاجرت را نشانه رفته بود با این تفاوت که آن قصه‌ای مردانه داشت و این فیلم قصه‌ای زنانه دارد، ضمن این که این بار وارد زندگی شخصی آنها شدم، زنی که اینجا تنها می‌ماند و اتفاقاتی برایش رخ می‌دهد که قصه این فیلم 30 دقیقه‌ای را پیش می‌برد.
امینی در ادامه درباره انتخاب شهر ننگرهار اظهار کرد: در این شهر بازاری وجود دارد که زنان و دختران را می‌فروشند. ازآنجایی که نمی‌شد این فضا را از نزدیک تصویری کرد چون در دست طالبان است مجبور شدم این فضا را در حسن آباد فشافویه فضاسازی کنم و از افغان‌های اصیل پشتو در این فیلم بازی گرفتم.
کارگردان "روز قضاوت" همچنین ادامه داد: به نظرم بسیاری از اتفاقاتی که درباره مهاجران رخ می‌دهد، مردم دنیا نمی‌بینند و نسبت به آن اطلاعی ندارند و باید از طریق سینما این اتفاقات را به نمایش گذاشت. من در این فیلم درباره قومیت و درگیری‌های قومی، عقب ماندگی‌های انسانی، دینی، اجتماعی را نشان دادم.
وی افزود: اولین رونمایی این فیلم در جشنواره سلامت است. این جشنواره بسیار روانشناسی و روانشناختی شده کار می‌کند و از داورانی که در این دوره حضور دارند نیز مشخص است که این جشنواره در چه جایگاهی است و تا چه اندازه به سلامت روان و جسم اهمیت می‌دهد. داوران این جشنواره جزو افراد شناخته شده در این عرصه هستند. "ننگرهار" به لحاظ روانشناسی احتیاج به کندوکاو دارد و اتفاقاتی شبیه به این ممکن است برای ایرانیان مهاجر هم رخ دهد و به سختی زندگی کنند واین حجم از بدبختی غیرقابل باور است. این فیلم و موضوعش جهان شمول است. از سوی دیگر سینما قدرتمندترین عامل رسانه است و می‌توان به راحتی آن را به شکل جهانی بیان کرد.
امینی در ادامه درباره انتخاب بازیگران چهره‌ای مانند نگار عابدی در این فیلم کوتاه اظهار کرد: هرکسی که بهتر بازی می‌کرد برای من موثر بود و شناخته بودن او خیلی اهمیت نداشت. نگار عابدی به کاراکتر فیلم من شباهت داشت و می‌خواستم به هر حال او بازی کند. ضمن این که عابدی بازیگر باتجربه‌ای در عرصه تئاتر کشور است و کارش در این فیلم بسیار سخت بود. از سوی دیگر وقتی می‌خواهید یک محصول را پرزنت کنید از چهره شناخته شده استفاده می‌کنید. فیلم کوتاه مدت‌ها شرایط سختی داشت و دیده نمی‌شد و این خیلی سخت بود.
او در ادامه افزود: برای ورود به سینمای بلند شما در مقام کارگردان باید سال‌ها دستیاری کنید و فیلم کوتاه بسازید و فیلم کوتاه شروع فیلم بلند است. من به این که فیلمسازی بخواهد در فضای فیلم کوتاه بماند یا نه کاری ندارم اما برای دیده شدن فیلم کوتاه بد نیست که از چهره‌ها استفاده شود. ضمن این که بد نیست که بازیگران خوب سینمای بلند هم در این فضا فعالیت داشته باشند. فیلم کوتاه در سینمای ما خیلی فقر دارد. در حالی که فیلم کوتاه فرزند خلف سینمای بدنه است و باید چهره‌ها در این فضا هم حضور داشته باشند و برای دیده شدن این فضا تلاش کنند.
امینی گفت: با حضور بازیگران شناخته شده می‌توان فیلم کوتاه را به عنوان یک محصول مانند بسیاری از آثار دیگر سینمایی در شبکه نمایش خانگی عرضه کرد و مخاطب هم از دیدن آن می‌تواند لذت ببرد. البته این به شرطی است که بازیگران در جای خود و درست بکار گرفته شوند و صرفا از نام آنها استفاده نشود.
این کارگردان همچنین توضیح داد: به نظرم اگر بازیگران شناخته شده در فضای فیلم کوتاه فعالیت داشته باشند نه تنها بد نیست بلکه می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند. به طور مثال بهنوش بختیاری بخشی از سرمایه گذاری کار من را برعهده دارد و از آن حمایت کرده است. چه اشکالی دارد یک بازیگر چهره از یک دستمزد 500 میلیونی، 30 میلیون تومان آن را به ساخت یک فیلم کوتاه اختصاص دهد؟ این مبلغ واقعا هزینه زیادی نیست و می‌توان به راحتی فیلمسازان جوان را حمایت کرد و به آنها انگیزه داد همانطور که امروز بخشی از سلبریتی‌ها این کار را انجام می‌دهند و حتی در تولید به فیلم اولی‌ها کمک می‌کنند.
امینی که با یک فیلم کمدی اولین فیلم بلند سینمایی خود را ساخته است، درباره چرایی انتخاب ژانر کمدی بیان کرد: از ابتدا قصد نداشتم با فیلم کمدی وارد فضای سینمای بدنه شوم. در واقع علاقه‌ام برای ورود به سینما فیلم کمدی نبود؛ اما ژانر کمدی را خیلی خوب می‌شناسم و مورد توجه من است، به عنوان یک مخاطب حرفه‌ای آثار کمدی دنیا را دنبال می‌کنم. ورود به سینمای بدنه کار بسیار سختی است. در ابتدا قصد داشتم با یک فیلم اجتماعی وارد این عرصه شوم اما به لحاظ سرمایه گذار برای ساخت فیلم جدی اذیت شدم و در نهایت به این فیلم رسیدم. هرچند امروز می‌گویند فیلم کمدی از اقبال خوبی برخوردار است اما من برای اقبال در گیشه و سود بیشتر کمدی نساختم. شاید جالب باشد بدانید که من از ساخت این فیلم سودی از فروش فیلم نمی‌برم و حتی دستمزد آنچنانی هم دریافت نکردم. تنها هدفم از ساخت این فیلم گذر از سد فیلم اول بود؛ اما تلاش کردم فیلمی بسازم که آبرومند باشد و تماشاگر هم آن را دوست داشته باشد.