سرویس تجسمی هنرآنلاین: عصر روز جمعه، پنجم مردادماه، نمایشگاه مشترک جمعی از کودکان زلزله‌زده و نقاشان شاخص معاصر با عنوان "هآوار" در گالری ممیز خانه هنرمندان ایران افتتاح شد. در آئین افتتاحیه این نمایشگاه که با استقبال گرم مردم روبه‌رو شد ده‌ها هنرمند سرشناس حضور داشتند.
در نمایشگاه هآوار بیش از ۳۰ اثر از کودکان زلزله‌زده چهار روستای ناوه‌فره، کوئیک، زرده و قلعه‌واری کرمانشاه به نمایش درآمده است که در جریان حضور روانشناسان و هنرمندان گروه مردمی " یاری یاران" در مناطق زلزله‌زده خلق شده است.
در کنار این آثار ۱۲ اثر از بهزاد شیشه‌گران، حسین ماهر، بهرام دبیری، عبدالحمید پازوکی، منصور طبیب‌زاده، رضا هدایت، نیلوفر قادری‌نژاد، حجت امانی، و علی سلطانی به نمایش درآمده است. همچنین یک نقاشی با عرض ۲۱۰ سانتی متر و طول ۱۸ متر از بهنام نوروزی در گالری زمستان در معرض دید مخاطبان قرار گرفته که حاصل زندگی این هنرمند در میان زلزله‌زدگان و تاثیرپذیری او از مشاهداتش و تجربه فاجعه است.
چهار عکس از مهینا خدایاری و فروغ علایی نیز در این نمایشگاه دیده می‌شود که نشانگر رنج و مصیبت مردم به دنبال زلزله آبان ماه سال گذشته کرمانشاه است. در حاشیه این نمایشگاه یک ویدئوآرت با موضوع زلزله کرمانشاه از مریم دهقانپور به نمایش درآمد.
در متن استیتمنت نمایشگاه هآوار آمده است: صدای پارسِ سگ‌ها، صدای باد و باران، طنینِ زنگ مدرسه، و تمام اصواتِ مأنوس طبیعی اینک کابوس کودکان مناطق زلزله‌زده است. هدف پیش از هر چیز مهار تکانه و اضطراب بچه‌ها ضمنِ نقاشی کردن، چونان آئین یا عملی جمعی بود. ترس از تجربه دوباره زلزله، بدون اطمینانی به هر مکان امن، با محرک‌های مزاحم و تداعی‌گر شبِ واقعه مثل صدای باد یا ضربِ قطرات باران بر سقفِ کپرها و چادرها، همگی از عواملی بود که تمرکز و از پی آن مقاومت در برابر اضطراب را برای بچه‌ها دشوار می‌کرد. هنوز زمان زیادی از فاجعه نگذشته بود و طبعاً هرگونه محدودیتی در ارائه فرم یا مضمون می‌بایست به نفع مداخله در بحران، آن هم به میانجی نقاشی کردن، کنار می‌رفت. نقاشی‌ها در فرآیندی آزاد و دست‌جمعی خلق شدند. اغلب بدون موضوع و عنوان، مگر به تاکید و توجه بچه‌ها که گاه در حین نقاشی، کارهای یکدیگر را تفسیر می‌کردند و تصادفا نامی بر نقاشی دوستان‌شان می‌نهادند؛ مثل نقاشی غریب اهورا - اهل روستای ناوه‌فره - که همه بچه‌های حاضر در برنامه درباره‌اش حرف زدند و نامِ توفان و زلزله را برایش انتخاب کردند.
بچه‌ها با نقاشی، تجربه تروماتیک خود را از زلزله عینی‌سازی کرده‌اند؛ توانایی‌ای که در این مرحله از رشد شناختی کودکان به آنها کمک می‌کند که جهان را فهم‌پذیر سازند. از این منظر نمایشگاه حاضر تلاشی برای ارائه فهمِ کودکانه از رنج است. چه آنجا که مادرِ "باران"حیات مجدد می‌یابد و رویای گذشته به هیات خورشید و خانه و درختان ریشه در خاک تصویر می‌شود و چه آنجا که گردابِ خطوط شکسته و لرزان "اهورا" و "مآوا" می‌بلعدمان یا خانه‌هایی پوشیده از رنگ با درختانی معلق که بی‌پناهی و ناامنی را تداعی می‌کنند. اما باید گفت که نه تحلیلِ نقاشی‌ها در این متن و مجال می‌گنجد؛ و نه قصد این نمایشگاه رونماییِ رایج از آثار هنری است. مقصود دیدن فاجعه از دریچه چشمِ کودکانی است که نمی‌بایست در این تجربه دردناک از جهان تنها بمانند.
لازم به ذکر است تمام درآمد نمایشگاه "هآوار"که با برنامه‌ریزی گروه یاری یاران، انجمن حقوق شهروندی ژیار و حمایت خانه هنرمندان ایران برگزار شده است صرف کمک به تامین هزینه درمان و تحصیل کودکان زلزله‌زده کرمانشاه می‌شود. این نمایشگاه تا ۱۲ مرداد ماه ادامه دارد.