سرویس مد و لباس هنرآنلاین: لباس و پوشاک یکی از نیازهای اولیه و اساسی انسان بوده که بیشترین تماس را با بدن وی دارد و دنیای آن روزبه‌روز با پیشرفت جوامع و تمدن‌ها گسترش پیدا کرده و کاربردهایش بیشتر و متنوع‌تر می‌شود، به‌طوری‌که امروزه کاربرد پوشاک دیگر تنها پوشاندن بدن و محافظت آن در برابر سرما و گرما نبوده بلکه لباس و ظاهر فرد بر روح و جسم و شخصیت خود وی و افراد دیگر تأثیرگذار است.
در عصر حاضر، جوامع پیشرفته به طراحی لباس‌های هوشمند، چندمنظوره و فوق مدرن توجه ویژه‌ای نموده و به لباس به‌عنوان وسیله‌ای جهت رفع نیازهای بیشتر و متناسب با سرعت علم و تکنولوژی نگاه می‌کنند، ویژگی‌ای که در ایران متأسفانه به‌طورجدی دنبال نشده است.
در طراحی لباس کودک، مهم‌ترین بحث، آشنایی طراح با مراحل رشد و ویژگی‌ها کودکان در سنین مختلف است، چرا که این امر موجب تولید لباس‌هایی می‌شود که برای کودکان کارایی لازم را داشته و راحتی و استقبال ایشان را تأمین می‌کند. کودکان در سنین مختلف دارای ویژگی‌ها و مهارت‌های به خصوصی هستند که رفته‌رفته با افزایش سنشان به این مهارت‌ها افزوده می‌شود. آنچه اهمیت ویژه‌ای در تولید کالاها و خدمات، برای کودکان دارد، متناسب بودن آن‌ها با سن و خصوصیات رشدی ایشان است.
مبحث دیگر در ارتباط با موضوع تحقیق، رفتار خلاقانه و به‌عبارتی‌دیگر خلاقیت است که امروزه به این مسئله در دوران کودکی اهمیت فراوانی داده می‌شود، چراکه تربیت کودکان خلاق باعث رشد و شکوفایی کشور در آینده خواهد بود. انسان‌های خلاق و مبتکر نیازهای اساسی یک جامعه برای رشد و پیشرفت در جنبه‌های مختلف است.
آنچه تأثیرات فراوانی بر خلاقیت کودکان می‌گذارد، امر بازی و بازی کردن است. اهمیت بازی در پیشرفت شناختی کودکان بارها تصدیق شده است، درواقع تمایل کودکان به بازی یا بازیگوشی با مهارت‌های تفکر خلاق مرتبط است.
بازی عمده‌ترین شکل فعالیت کودک و مناسب‌ترین آن برای رشد استعداد ایجادگری و خلاقیت به شمار می‌رود، بازی در کودک تحول به وجود می‌آورد. خلاقیت، ایجادگری و آفرینندگی از پیروی و تقلید که در قالب بازی به نمایش درمی‌آید، آغاز می‌شود. تفکر خلاق در کودک به‌ویژه در بازی‌های ابتکاری پدیدار گشته و رشد می‌کند.
در تاریخچه اکثر کشورهای غربی، لباس کودکان از لحاظ شکل ظاهر به لباس بزرگ‌سالان شباهت داشت اما در اواخر قرن ۱۸ میلادی پیروان فیلسوف فرانسوی راش، شروع به طراحی مدل‌های لباس تغییریافته‌ای برای کودکان کردند که این به‌منظور راحتی تحرک کودکان انجام شد. در اواسط قرن ۱۹ اکثر جمعیت کشورهای غربی طرفدار این ایده شده بودند و بیشتر مدل‌های لباس کودکان کاملاً از مدل‌های لباس بزرگ‌سالان تمایز یافت.
در خصوص تاریخچه لباس کودک در ایران هم تاکنون تحقیق جامعی صورت نگرفته است، با این حال با نگاهی به پوشش سنتی مردم و توجه به پوشاک کودکان ایرانی و عکس‌های موجود، می‌توان به این نتیجه رسید که لباس کودکان تا دوره پهلوی اول کوچک‌شده همان لباس‌های بزرگ‌سالان است، البته شاید با کمی تفاوت در رنگ آن‌ها.