به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان در دومین نشست برنامه «نقاله» که در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، آثار «احمد نادعلیان»، هنرمند هنرهای محیطی ایران، نقد و بررسی شد.

در ابتدای این برنامه جمشید حقیقت شناس، مدیر نگارخانه‌های خانه هنرمندان ایران، درباره برگزاری نشست «نقاله» گفت: در معرفی آثار هنری همواره جای هنرمندان خالی بوده است و در چنین شرایطی تعریف حقیقی از هنرمند نیز تصویری مخدوش بوده است. در صورتی که اگر هنرمند با زبان خود به بیان ذهنیتش بپردازد، مخاطب با معنایی متفاوت روبه رو خواهد شد، چرا که در چنین موقعیتی امکان خوانش افکار هنرمند فراهم می شود.

در ادامه نشست، نادعلیان با به نمایش گذاشتن تصاویری از زندگی و آثارش به بیان چگونگی روند شکل گیری آثارش پرداخت و گفت: نوع زندگی من از همان ابتدا با طبیعت گره خورده بود. اگرچه بسیاری مواقع برخی از آثارم به دلیل ساخت و سازهایی که در محیط صورت گرفته، تخریب شده است. بعضی از این آثار مثل ماهی های من در آب قرار داشته و در مناطقی که این امکان فراهم نبود، این آثار در یخ جای گرفتند.

وی همچنین اظهار کرد: تاکنون کارگاه های زیادی در ایران و خارج از کشور برگزار کرده ام و همین کارگاه ها زمینه ایجاد کارهایی مشترک با هنرمندان دیگر کشورها را نیز فراهم کرده است.

نادعلیان افزود: در مناطقی مانند کویر مرنجاب کارهایی با مُهر روی شن انجام داده ام که دربرگیرنده مضامین امروزی بود و گاه حتی ابزارهایی ساده را در اجرای این آثار مورد استفاده قرار دادم.

وی در ادامه صحبت هایش اذعان کرد: زندگی در منطقه ای مانند هرمز من را با شن های رنگی آنجا آشنا کرد که به جای حنا می توانست به دست یا صورت رنگ دهد، جدای از اینکه رنگ آمیزی دیوار نیز با آن میسر بود. همین مساله موجب شد که ایده رنگ کردن دست و صورت به ذهن من برسد و این کار با چهره های متفاوت کشورهای مختلف صورت گرفت.

این هنرمند در پایان صحبت هایش گفت: اهمیت به محیطی که در آن زندگی می کنیم، تنها در آثار محیطی من به چشم نمی خورد، چرا که من سعی کردم وسایل تزئینی مانند گوشواره را نیز به این شکل بسازم، تا مساله اهمیت محیط همیشه آویزه گوش باشد و این وسیله تزئینی پیامی را به همراه خود داشته باشد.

انتهای پیام/31