به گزارش هنرآنلاین حالا مسعود حسینی که به عنوان عکاس خبرگزاری فرانسه در کابل این جایزه را گرفت در واقع ، نخستین جایزه پولیتزر را برای این خبرگزاری گرفت و همچنین نخستین فرد افغان است که جایزه پولیتزر را گرفته است. عکسی که او گرفته از یک بمبگذاری انتحاری در جریان عزاداری های عاشورای سال گذشته گرفته شده. و آنقدر دردناک هست که خودش در گفتگو با خبرآنلاین بگوید: نگاه کردن به عکسی که مرا برنده کرده برایم کار دشواری است. دختری که در عکس دیده می شود، ترانه نام دارد و از بهت کشته شدن اعضای خانواده اش در حال فریاد زدن است.حسینی پیش از انفجار، ترانه و همراهانش را مشغول عزاداری دیده بوده و بعد از انفجار، ترانه را در حالی پیدا می کند که در بهت مرگ اقوام و همسایگانش فریاد می زند. این فریاد و شیون کردن ترانه آنقدر به مدت طولانی ادامه داشته که حسینی بتواند از این صحنه عکسی ماندگار بگیرد.عکسی که بتواند تا حدودی نشان دهنده عمق فاجعه و درد باشد. اما هنوز این همه ماجرا نیست. حسینی خود آن روز یکی از عزاداران عاشورای حسینی بوده است و کمی آن سو تر ترکش نیز به بدنش عصابت کرده است. تحقیقات نشان داده که بمب گذار انتحاری روی زمین
نشسته و بعد بمب را منفجر کرده تا تمام قطعات و ترکش ها رو به بالا برود. دست چپ حسینی هم همینگونه ترکش می خورد. و حالا او عکاسی برایش کمی مشکل تر شده است. جالب است بدانید او عکس هایش را می گیرد و به خبرگزاری باز می گردد و تا برادرش که پزشک است برای پاسمان دستش به خبرگزاری برسد او یکدستی عکس ها را روی خروجی خبرگزاری می گذارد تا جهان هر چه زودتر از فاجعه و عمق آن خبردار شود. اما با وجود اینکه این عکس تا به حال سه جایزه از جمله پولیتزر را برایش به ارمغان آورده سعی می کند سمت دیدن این دختر و این عکس نرود. او برای تمام خبرگزاری ها و روزنامه های وطنی و غیر وطنی تقریبا داستان را همین گونه تعریف کرده است و با همین تاکید که سخت است برای او دیدن دوباره این عکس و حالا خدا می داند عکاس وقت گرفتن عکس در چه حالی بوده است. به طور متناقض او درباره احساسش از برنده شدن جایزه معتبر پولیتزر به خبرآنلاین گفته: واقعا پاسخ دادن به این سوال همیشه برایم دشوار بوده است. احساس متناقضی دارم. این عکس به عنوان عکس برتر انتخاب شده است و پس باید خوشحال باشم. مردم بیشتری این عکس را خواهند دید و بیشتر درمورد مسئله افغانستان آگاه می‌شوند.
برای همین خوشحالم. دلم می‌خواهد مردم از داستان غمگین افغانستان مطلع شوند. اما از طرفی ناراحتم که این عکس مورد توجه قرار گرفته، چون دیدن عکس خیلی‌ها را ناراحت می‌کند. از وقتی این عکس روی رسانه‌ها رفت دیگر دوست ندارم بطور مستقیم به آن نگاه کنم، نمی‌توانم. می‌دانید تمام کشته‌شده‌های این عکس با دختری که لباس سبز به تن دارد و ترانه نام دارد ارتباط فامیلی داشتند. همین دیدن این عکس را سخت می‌کند. این عکس به نظرم نماد خشونت، خون‌ریزی و بدبختی مردم افغانستان است. این عکس در مراسم عاشورا گرفته شده، در یک مراسم مذهبی. می‌دانید که کشتار را وهابی‌ها انجام دادند. متاسفانه این تفرقه همان چیزی است که فکر غربی‌ها را مشغول کرده و فکر می‌کنند مشکل بعدی در افغانستان همین تفرقه خواهد بود. آنها می‌خواستند دموکراسی را وارد افغانستان کنند اما نشد. حالا هم می‌گویند اگر افغانستان را رها کنیم وضعیت بدتر می‌شود. اتفاقات اینچنینی سوژه‌ای شده برای غرب. حالا این عکس بار پیش چشم شماست و انتظار عکاسش گویا این است که وقتی این عکس را دیدید خودتان قضاوت کنید و ببینید چه اتفاقی دارد می‌افتد. سعی کنید دلیل این اتفاقات را پیدا کنید. ببینید مقصر
اصلی در این کشته شدن‌ها و تکه تکه شدن‌ها کیست. او معتقد است اگر به نتیجه برسید می‌توانید کمک کننده باشد. انتهای پیام/31