سرویس موسیقی هنرآنلاین: آلبوم موسیقی "پاییزی" در سبک پاپ-کلاسیک اولین همکاری مشترک اهورا ایمان و بامداد بیات با نامی محمدیان خواننده بود، آلبومی با مضامین عاشقانه که به دلیل آکوستیک کار کردن، سه سال پیش بالغ‌ بر 400 میلیون تومان هزینه تولید آن شد، اما بعد از مدتی محمدیان برای فعالیت و تحصیل در زمینه روزنامه‌نگاری از دنیای موسیقی فاصله گرفت.

او که به تازگی تحصیلات خود را به پایان رسانده و قصد فعالیت مجدد در موسیقی دارد به هنرآنلاین، گفت: ازدواج، مسائل تحصیلی و کاری باعث شد کمی از موسیقی فاصله بگیرم. من دانشجوی دکترای داروسازی در خارج از کشور بودم. برای کار در حوزه موسیقی در تحصیلاتم وقفه ایجاد شد. پس‌ از انتشار آلبوم "پاییزی" تصمیم گرفتم درسم را ادامه بدهم و به همین دلیل از موسیقی کمی فاصله گرفتم. الان مراحل پایانی درسم سپری می‌شود. به صورتی برنامه‌ریزی کردم که دیگر خللی برای تولید آلبوم دوم و ادامه تحصیلم نباشد.

محمدیان درباره صرف هزینه بالا برای تولید یک آلبوم توضیح داد: هنر کاملاً با ذوق و سلیقه شخص ارتباط دارد. موسیقی که یکی از هفت هنر است از این موضوع مستثنی نیست. درمورد آلبوم "پاییزی" خیلی عوامل باعث شد هزینه تولید آن بالا برود. دوست داشتم با هنرمندان صاحب سبک و صاحب‌نام همکاری کنم. استفاده از سازها به‌صورت کاملاً آکوستیک یکی دیگر از عوامل بود. آلبوم "پاییزی" از تولید تا تکثیر و پخش و تبلیغات همه بر عهده خود من بود و خودم هم تهیه‌کننده بودم.

خواننده آلبوم "پاییزی" درباره فعالیت‌های آتی خود گفت: آلبوم بعدی من با فضای کاملاً متفاوت در تولید، نوازندگانی کاملاً متفاوت در تولید اثرات موسیقایی تولید خواهد شد. هزینه‌های این آلبوم به‌مراتب بیشتر از آلبوم "پاییزی" است. در این آلبوم  با یک موزیسین جوان هندی به نام نیلام در جایگاه آهنگساز و تنظیم‌کننده همکاری کرده‌ام. همسر بنده عهده‌دار تولید دومین آلبوم است و همین‌طور در مقام نوازنده پیانو نیز در کنار من حضور خواهد داشت. ضبط آن نیز تماماً در خارج از کشور و به هزینه شخصی خودم انجام می‌شود . این آلبوم در مراحل ساخت است و به نظر می‌رسد بتوانیم آن را برای پایان سال آماده انتشار کنیم.

محمدیان درباره سبک کاری خود گفت: حال و هوای احساسات و علایق موسیقایی من مربوط به دهه ۵۰ یعنی دقیقاً دهه ظهور ترانه‌ها و ملودی‌های ماندگار تاریخ موسیقی پاپ ایران با تنظیم‌های بسیار ماندگارتر است. دهه هنرمندان بزرگ عرصه موسیقی همچون اسفندیار منفردزاده، بابک بیات، منوچهر چشم‌آذر، ناصر چشم‌آذر، بابک افشار، واروژان، ایرج جنتی عطائی، اردلان سرفراز، شهریار قنبری و …

او تاکید کرد: در آلبوم "پاییزی" هم دقیقاً حال و هوای مربوط به همان دهه شکوفا شد. ملودی‌ها و نوع ساز بندی‌ها و به‌کارگیری سازها توسط بامداد بیات دقیقاً اوج شکوفایی اثر موسیقایی را نمایان می‌کند. من همیشه به آن نوع موسیقی علاقه داشته و دارم و خواهم داشت، چرا که با آن نوع موسیقی بزرگ شدم. تنها اثر موسیقایی که مانده است و خواهد ماند مربوط به همان دهه بوده به همین دلیل است که تمامی آثار آن دهه همیشه جاودان مانده و می‌ماند و هنوز هم تمام نسل‌ها آن ملودی‌ها را زمزمه می‌کنند.