هاشمیان درباره نمایشگاه نقاشی اش در گالری والی به هنرآنلاین گفت: کارهای نمایشگاه من فیگوراتیو و حول محور انسان است و روی فضای مطالعات ذهنی کار می شود. از نظر من انسان از لایه های مختلف تشکیل شده و من در واقع در آثارم روی آن لایه ها کار کردم. می توان گفت این نمایشگاه فاصله مابین وجود خودمان و چیزی که ما را در بر می گیرد است که اینجا لباس نماد آن فضاست و فاصله بین این دو مد نظر قرار گرفته است.

وی ادامه داد: تکنیکی که با آن کارکردم میکس مدیا و تلفیقی است و لایه های مختلف ،عناصر مختلفی را شکل داده اند. به همین جهت متریال هم فرق دارد ،دراینجا از رنگ روغن، اکرلیک و چاپ استفاده شده است. هاشمیان با اشاره به سبک کارش که به پست مدنیسم نزدیک است اظهار کرد: اصولا یکسری مبانی تعریف شده در همه هنرها ازجمله هنرهای تجسمی وجود دارد که یا نظریه پردازی هستند و یا از نظر علمی اثبات شده اند. این ایسم ها تعریفی هستند درباره هنرکه وجود دارند و متعلق به قرن های گذشته هستند و روی فلسفه و هنر تاثیر گذاشته اند. در واقع این تعریف ها ترجمه آن اتفاقات هستند و کسی نمی تواند قبول یا رد کند. تعریفی است که وجود دارد مانند سبک عراقی، خراسانی یا ... در شعر فارسی؛ با توجه به تمام تعریف هایی که هست مثل تعریف شعر نو یا کلاسیک ،هنرمند انتخاب می کند چه تعریفی را برگزیده و کدام را کار می کند در واقع ایسم ها مانند عناصر غذایی هستند که به هر اندازه بخواهید می توانید استفاده کنید چرا که به صورت علمی ثبت شده اند. این نقاش هنرمند تصریح کرد: اینکه من چرا از این سبک استفاده کرده ام باز می گردد به این که زبان نقاشی کاربردی دارد و من و شما تعیین نمی کنیم بلکه دانش جمعی آن را انتخاب می کند داستان پیچیده تر از این حرف هاست. وی با اشاره به بازگشت مجدد هنرمندان به سبک هنر فیگوراتیو گفت: همان طور که هنر انتزاعی تعریف خود را داشته و بخش مهمی را نیز درهنر برعهده داشته است هنر فیگوراتیو هم به همین شکل است. هم انتزاعی و هم آبستره سبک هایی هستند که نمی توان اینها را از هم جدا کرد. درحال حاضر به دلیل گستردگی گویش ها و ارتباط تنگاتنگ زبان ها به هم به واسطه ماهواره، اینترنت و ... تصاویر زیادی دیده و بهم تنیده شده اند که هر کدام زبان گفتگو هستند. من نیز برای کارم فیگوراتیو را انتخاب کردم به این دلیل که کارم را از هنرستان و به صورت آکادمیک آغاز کردم، به این زبان آشناترم و بهتر می توانم حرف بزنم . هاشمیان معتقد است استفاده از حس و تحقیق هر دو در کنار هم است و ادامه داد: پوشش و لباس ما را در بر می گیرد و فضا هم همین طور؛ در واقع انسان جزیی از فضای پیرامونش است نه آنقدر مهم که بگوییم انسان و فیگور مهم است و نه آن قدر بی اهمیت که بگوییم طبیعت رکن اصلی است. همه با هم هستند. فیگور باید در فضا آمیخته شود و روی هم تاثیر بگذارند. همه عناصر روی هم تاثیر می گذارند، کسانیکه فیگوراتیو کار می کنند بیشتر نشان می دهد انسان گرا باشند، هر چیزی در جای خود درست است، برای من مهم این است آن چه که فیگور را محسور می کند تعامل داشته باشد با فضای کلی. من ابتدا نقاشی می کشم بعد از آن عکاسی می کنم و با فضای دیجیتال این لایه ها را ایجاد می کنم و این کار کمک می کند تا ذهنیتم رانشان دهد ضمن این که لایه لایه بودن انسان و محیط پیرامونش نیز نشان داده می شود. وی تاکید کرد: هر کار که انجام می دهم براساس یک تحقیقی است و وقتی کار میکنم متریال اصلی را نیز را روی کل کار بررسی می کنم و صرفا به دلیل زیبایی کاری را انجام نمی دهم. چیدمان روی کار وجود دارد و طراحی کلی روی کار صورت گرفته که باید باهم هماهنگ باشند. همان طور که فضاسازی برای بیرون و خود شخص ندارم این دو را نیز از هم جدا نمی کنم. حس درونی وجود دارد و تبدیل به تصویر و متریال می شود که بتوان لمس کرد وقتی تلفیق می شوند یک اثر شکل می گیرد حس و نحوه انجام کار باید با هم این کار را انجام دهند. هاشمیان در پایان با اشاره به اقتصاد هنر و امکان ارائه آثار برای هنرمندان جوان خاطرنشان کرد: من در بولتن اکسپو نقدی نوشتم با این مضمون که: با توجه به اقبال مردم به هنر و گسترش هنر در مجامع علمی؛ نشان می دهد که نقاشی نیز متقاضی خود را دارد اما این اقبال از سوی مردم است و از طرف دست اندرکاران هنر تجسمی نیست. در واقع یک حرکت خودجوش شکل گرفته است و مردم علاقه دارند و برنامه ریزان پشت مردم درحال حرکت هستند. انتخاب بودجه صرفا برای برآورده کردن نیازهاست تا این تشنگی از بین برود. هنرمندان هم می کوشند تا یک کار استاندارد انجام دهند. نمایشگاه نقاشی نیما هاشمیان جمعه در نگارخانه والی افتتاح شد و تا سه شنبه هفته آینده همه روزه از ساعت ۱۶ تا ۲۰ میزبان علاقمندان خواهد بود. انتهای پیام/۳۲