عتیقه‌چی با اشاره به برگزاری دومین دوسالانه خوشنویسی درباره وضعیت حال و آینده خوشنویسی به
هنرآنلاین
گفت: اگر هنرمندان خوشنویس بخواهند هم از قوانین خوشنویسی تخطی نکرده باشند و هم نوآوری داشته باشند باید وارد عرصه نقاشی خط شوند. خوشنویسی مکتب خودش را دارد و اصول خودش را. اگر غیر از این راه بروید باید به راه نقاشی خط بروید.خارج از فضای نقاشی خط، امکان نوآوری در خوشنویسی وجود ندارد. از سوی دیگر خوشنویسان از رنگ‌ها هم نمی‌توانند استفاده کرد. پس مجبورند از روش تک رنگی استفاده کنند که جذابیت لازم را نخواهد داشت.
وی با تاکید بر اینکه نقاشی خط و خوشنویسی مانند قطب شمال و جنوب هستند، گفت:نقاشی خط را نباید با خوشنویسی ادغام کرد. این دو مانند قطب جنوب و قطب شمال هستند. به همین دلیل به نظر من نقاشی خط را نمی‌توان زیر مجموعه خطاطی دانست. یک هنرمند نقاشی خط ، اول باید نقاش باشد بعد در زمینه نقاشی خط کار کند؛ نه اینکه لازم باشد اول خوشنویسی بداند. اصلا کسی که خوشنویسی کرده به این راحتی نمی‌تواند از قوانین خوشنویسی فاصله بگیرد.
عتیقه‌چی در پاسخ به این سوال که چرا برخی هنرمندان خوشنویس پیشکسوت با نوآوری در این هنر موافق نیستند اظهار داشت: برای اینکه پیشکسوتان یک سری قواعد را برای نوشتن تعیین کرده‌اند و بنابراین جایی برای نوآوری نگذاشته‌اند. یعنی اگر حرف الف را خارج از قانونی که مشخص شده است به تحریر در آوریم یعنی خلاف آن قوانین عمل کرده ایم و با این کار نمی‌توانند کنار بیایند.
وی که خود در حیطه نقاشی خط فعالیت می‌کند درباره آثارش که چندی پیش بعد از 3 دهه در ایران و در گالری سیحون به نمایش درآمد گفت: از بچگی نقاشی را دوست داشتم به همین دلیل از ۴ سالگی مداد در دست گرفتم. با اینکه رشته دانشگاهی ام مهندسی هواپیما بود اما همیشه به نقاشی مشغول بودم. ازاین رو این علاقه را در فرانسه ادامه دادم تا به حراجی‌ها راه پیدا کردم و از همان زمان کار را به طور بسیار جدی‌تری تا به امروز ادامه دادم.
وی که چند سالی است برای زندگی به ایران بازگشته درباره فعالیت‌ها و تغییر گرایشش از نقاشی به نقاشی خط گفت: سال ۱۹۹۲ میلادی به ایران آمدم و از همان زمان یادگیری خط را شروع کردم بدون اینکه به کلاس‌های آموزشی بروم. تنها با نگاه کردن به کتاب‌ها و بررسی خطوط و قلم‌های مختلف این کار را دنبال کردم؛ تا اینکه روشی را برای خودم پیدا کردم و اکنون احساس می‌کنم که این سبک قوام پیدا کرده و شکل گرفته است.
این هنرمند نقاشی خط تاکید کرد: آثارم بازی با حروف نیست؛بلکه خطاطی است، چرا که محتوا دارد. جان، عشق و جهان مفاهیمی‌است که در آثار دیده می‌شود. به همین دلیل هیچ وقت حروف تکی را کار نکردم تا آثارم بی محتوا نباشد.اما از قواعد خوشنویسی پیروی نمی‌کنم .حرکت‌های قلم را بررسی کرده ام می‌دانم طبق قوانین خوشنویسی مثلا حرف« ع» چطور نوشته می‌شود اما من طبق قانون خودم «ع» را می‌نویسم چرا که فکر می‌کنم این سبک نوشتاری زیباتر است. یا قاف نستعلیق را نمی‌پسندم این مسئله بیشتر به نگاه زیبایی‌شناسی من بر می‌گردد.
عتیقه‌چی با اشاره به آثار خود گفت: خطوط من در تابلوهای نقاشی خط ، نه نسخ است، نه ثلث و نه نستعلیق. حروف طبق قوانینی که مخصوص خودم است نوشته می‌شود و شاید در آینده این قوانین را در اختیار سایرین هم قرار دادم.
وی با بیان اینکه دنیا در حال تغییر و تحول است گفت: دنیا مدام در حال تولد دوباره و تغییر است. به همین دلیل باید نقاشی خط را پذیرفت. مشکلاتی که در حال حاضر میان هنرمندان خوشنویس وجود دارد بیشتر اختلاف میان هنرمندان خوشنویس و نقاشی خط است؛ زیرا با توجه به اینکه هنرمندان خوشنویس در سال‌های متمادی زحمت کشیده اند، اکنون نمی‌توانند بپذیرند که هنرمندان نقاشی خط جایشان را بگیرند. به نظر من زمانی خواهد رسید که نقاشی خط جای خوشنویسی را در میان هنرمندان و مخاطبان می‌گیرد و این مسئله باعث نگرانی هنرمندان خوشنویسی است.
گفتنی است عتیقه‌چی هنرمندی است که در کشور فرانسه از ۱۹۸۶ به طور مداوم و هرساله با گالری «آرت مدرن» شهر اویان به همکاری و نمایش اثر پرداخت و از یک سال بعد به عنوان تنها هنرمند ایرانی در حراجی «دُرواو» پاریس شرکت داشته است. از ۱۹۷۹ آثارش را در موسسه هنری میدوست سیتی (آمریکا)، سالی‌ها آرت کالج (انگلستان) و گالری‌های تاتر و آرت فورم و اکسپوهای بین‌المللی فوتر اسکوپ شهر پواتیه و آرت مدرن شهر تولوز در فرانسه به نمایش گذاشته است. هنردوستانی که پیگیرتر از دیگران، جریانات هنر معاصر در خاورمیانه را دنبال می‌کنند نام و اثر ابول عتیقه‌چی را در دو دوره حراجی خیریه Magic Of Persia به یاد دارند. همچنین در حراجی‌های Capital Clubو Bonhams حضور و با گالری‌های XVA و Art Space دبی فعالیت داشته است.
گفتگو از مریم تهوری
انتهای پیام/31/34