سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: رضا روزبهانی شاعر و پژوهشگر معاصر به هنرآنلاین گفت: از من امسال چند عنوان کتاب از ناشران مختلف در حوزه‌های شعر و گزینش شعر و ویرایش در نمایشگاه کتاب تهران حضور دارند. یک گزینه از غزل‌های دیوان کبیر که چاپ دومش امسال توسط نشر روزگار ارائه شده است با عنوان اصلی "دیوان (ه‌ی) شمس"؛ گزینه‌ی دیگری از غزلیات و رباعیات مولانا با عنوان "بیتی که گشاده شد در آن کو" که امسال برای اولین‌بار توسط نشر داستان عرضه می‌شود و همچنین آخرین مجموعه شعر منتشر شده‌ام با عنوان "خلسه‌ی چرخ لای جدول" که این کتاب را هم از طریق غرفه‌ی نشر داستان می‌توان تهیه کرد.
او در ادامه گفت: علاوه بر این حاصل همکاری بنده با کامران فانی و مجید شهرابی در تهیه و ویرایش "فرهنگ اعلام و اصطلاحات انگلیسی دانش‌گستر" هم توسط نشر فرزان روز یا فرهنگ معاصر قابل دسترسی خواهد بود. جز این‌ها مجموعه‌ی شعر دیگری با عنوان "الف- بابا" هم که شامل شعرهای دوسال اخیر بنده است توسط غرفه‌ی انتشارات هشت ارائه شده است.
روزبهانی در ادامه این گفت و گو اظهار کرد: به نظر می‌رسد با وجود بیش از سی دوره برگزاری نمایشگاهی که از حیث تعداد بازدیدکنندگان بزرگ‌ترین نمایشگاه کتاب جهان است، هنوز مسئولین مدیریت شهری و فرهنگی نتوانسته‌اند از تجارب کشورهایی چون ژاپن، امریکا، امارات، آلمان، چین و اسپانیا که سابقه‌‌ای از صد و اندی تا ۱۵- ۲۰سال در این مقوله دارند تجربه بگیرند. او ادامه داد: این که هر دو-سه سال یک‌بار محل این روی‌داد بزرگ فرهنگی- صنعتی تغییر می‌کنند و من کاربر علاوه بر مشکلات عدیده‌ی داخلی نمایشگاه (مثل اشکالات تخصیص غرفه‌ها یا چیدمان آن‌ها، خدمات تبلیغاتی و...) باید برای تردد زمان زیادی را صرف کنم. این که فاصله‌ی محلی (نمایشگاه شهر آفتاب) آن‌قدر پرت است که یا باید با وسیله‌ی شخصی تردد کرد و بعد با مشکلات متعدد ترافیک و سامان‌دهی پارک خودرو مواجه شد یا حین استفاده از وسایل عمومی در اثر ازدحام جمعیت داخل قطارها به غلط‌کردن افتاد.
روزبهانی توضیح داد: این که موقعیت نمایشگاهی دیگر که در قلب مناطق اداری تهران قرار گرفته (مصلی یا حتی نمایشگاه بین‌المللی) باعث ایجاد ترافیک بسیار آزاردهنده‌ای برای مدتی نزدیک به دوهفته می‌شود و تازه شکل معماری مصلی با پله‌های عجیب و غریب طولانی به صورتی ست که ابدا اشخاصی امکان دسترسی به بسیاری غرفه‌ها و نتیجتا کتاب‌های مورد نظرشان را ندارند، این مساله را به یاد می‌آورد: سازمانی که برای مدت ۱۰روز توانایی مدیریت چنین روی‌دادی را ندارد، در صورت رخ دادن اتفاقی چون زلزله‌ای توانمند چه راه‌کاری برای مدیریت بحران ارائه خواهد کرد. در پیش‌بینی بحران که متاسفانه می‌دانیم عملکردمان همیشه در حد هیچ بوده.
او گفت: این که باید غرفه‌ها به شکلی تخصیص داده شوند که امکان برگزاری مراسم‌هایی چون رونمایی کتاب و کتاب‌خوانی در آن‌ها فراهم باشد، به نظر گمان من مولف یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها‌ی اهالی قلم بوده همیشه. البته که بسیاری ناشرها هم به این مساله اشکال و ایراد دارند. به نظر می‌رسد که با برخوردهایی که غالبا از انصاف و عدالت دورند غالبا ارتباطات ناشران با مراکز مسئول بیش‌تر از فعالیت و میزان کتاب‌های آن‌ها در تعیین بزرگی و کوچکی غرفه‌ها دخالت دارد. یا مثل این که ناشرهایی در جایگاه‌هایی قابل رویت و در دسترس قرار داده می‌شوند و پاره‌ای دیگر در نقاط غیرقابل دسترس‌تر.
این شاعر و پژوهشگر معاصر در پایان گفت: در نهایت آرزوی من و همه اهالی فرهنگ این است که باید اتفاقاتی در حوزه فرهنگ و کتاب این مملکت رخ بدهد که این نمایشگاه و نمایشگاه‌های مشابه تنها مجال صنعت کتاب و چاپ و نشر برای فروش محصولاتشان نباشد.