به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی مؤسسه افرامانا، در نهمین نشست تئاتر کاغذی ابتدا نمایشنامه "موزه خصوصی" نوشته تهمینه محمدی توسط حسین جزجوادی، شکوفه جعفری، حمید دارابی و امیرا رضایی به کارگردانی حسین جزجوادی نقش‌خوانی شد و سپس این اثر مورد بررسی قرار گرفت.
در این نشست در ابتدا بهزاد صدیقی ضمن معرفی نمایشنامه "موزه خصوصی" درباره این نمایشنامه گفت: "موزه خصوصی" با فضا و جغرافیای ایرانی یکی از آثار برگزیده بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر بود که توسط انتشارات نمایش منتشر شد. تهمینه محمدی با نوشتن نمایشنامه "مرده ریگ" و اجرای عمومی آن مورد توجه هنرمندان و منتقدان قرارگرفت و به جامعه هنری و مخاطبان معرفی شد. توجه به مسائل اجتماعی، زبان و شخصیت‌ها و اساساً تصویر کردن انسان ایرانی از دغدغه‌های اوست که در نمایشنامه "موزه خصوصی" هم توجه به این مسائل و عناصر مشهود است.
وی در ادامه یادآور شد: چالش و دغدغه اصلی نویسنده در این اثر بهره‌گیری از فرم مونولوگ برای چهار شخصیت اصلی این اثر در کنار هم است. آدم ها در این اثر در عین در کنار همدیگر بودن تنها هستند.
در ادامه این نشست تهمینه محمدی، نمایشنامه نویس و مدرس دانشگاه، در ابتدا ضمن سپاس از برگزارکنندگان و مسئولان سلسله نشست‌های تئاتر کاغذی در خصوص ایده نخست نمایشنامه موزه خصوصی گفت: ایده نخست این نمایشنامه را یکی از دوستانم به من داد و نوشتن نمایشنامه بر اساس ایده‌ای غیر از ایده خودم چالش جدیدی برایم بود. چون شبیه به کارهای دیگرم نیست و از بقیه آثار دیگرم دور است.
این نمایشنامه‌نویس هم چنین اضافه کرد: قصه این اثر بر اساس یکی از هنرپیشه‌های قدیمی است که برایم تصویر تراژیکی داشت.
رضا شاهبداغی، نمایشنامه نویس و کار گردان تئاتر در بخش دیگری از این نشست گفت: از منظر من نمایشنامه موزه خصوصی سه مسئله مهم را به مخاطب یادآوری می‌کند؛ یکی مخاطب را به رستگاری دعوت می‌کند، دیگری همدلی و مسئله سوم ساماندهی است. این اثر کار دیگری را هم انجام می‌دهد و آن این که سویه‌های جدیدی را معرفی می‌کند و کلاف بندی شخصیتهای مهم است که ممکن است در هم تندیده شود.
وی در ادامه سخنان خود اضافه کرد: به نظرم پرداختن به زندگی یک هنرپیشه‌ای با شمایلی که در این اثر از او تصویر می‌شود، درخشان است.
شاهبداغی هم چنین گفت: یکی از مشکلات این اثر این است که برای برخی از شخصیت‌ها مثل شخصیت گلوریا زمینه‌‌های تغییری ایجاد نشده است و به نظرم بایستی ابتدا یک تغییر پاساژی به وجود بیاید تا شاهد یک تغییر درست از طرف او باشیم. شاید در اجرا متریال تئاتریکال برای تغییر این شخصیت یا پشت سرگذاشتن موانع، چنین مشکلاتی را برطرف کند. از طرفی با بهره‌گیری از عنصر فاصله‌گذاری هم می‌توان بر قوت آن اضافه کرد. شاید ایرادهای اثر در کارگردانی تبدیل به محاسن آن شود.
حسین جزجوادی کارگردان نمایشنامه‌خوانی موزه خصوصی در ادامه این نشست با اشاره به این که این اثر دارای قوت و قدرت لازم برای اجرا هست، گفت: اجرای نمایشنامه خوانی این اثر برایم تجربه جذابی بود. یک نوع چالشی را برایم ایجاد کرد که هیجان انگیز بود.
او هم چنین در ادامه افزود: به نظرم این متن با رویکرد اجتماعی که دارد می‌تواند در زمان‌های مختلفی اجرا شود. نویسنده در این متن از عنصر آشنازدایی هم بهره برده. هم چنین مونولوگ‌ها در این نمایشنامه سیر عمودی پیدا می‌کنند.
تهمینه محمدی گفت: من در این نمایشنامه دیالوگ شخصیت هاین را به صورت مونولوگ نوشتم. یعنی چهار شخصیت نمایشنامه در عین حال که هر لحظه با هم و در کنار همند ولی دیالوگ و دیالکتیکی هم با هم ندارند.
رضا شاهبداغی نیز سپس گفت: وجه سورئالیستی اثر در این نمایشنامه هم نمود خاصی دارد و آدم‌های آن گویی در جهان خیالی خود زندگی می‌کنند. ما در این اثر بایستی کنش آدم‌ها را هم ببینیم که به نظرم در اجرا و کارگردانی می‌تواند برخی از دیالوگ ها تبدیل به کنش شود.
تهمینه محمدی در پایان این نشست گفت: من به وجه نشانه شناسانه اثرم فکر کردم که به عنوان مثال می‌توان به عروسک پشت پرده اشاره کنم. اما این که در مونولوگ پایانی به شاعرانگی در آن رسیدم، نمی‌دانم. صحنه پایانی را شش یا هفت بار بازنویسی کردم تا وجه جنون آدم‌های نمایش‌نامه‌ام درست شکل بگیرد. از طرفی اصلا نمی‌خواستم این نمایشنامه را به صورت رئالیستی بنویسم.
لازم به یادآوری است پیش از این در سلسله نشست‌های تئاتر کاغذی، نمایش‌نامه‌های" وقتی روح لیر" از ژوکر مرخصی می‌گیرد نوشته روزبه حسینی، "یافت آباد" نوشته محمد مساوات، "بالستیک زخم" نوشته پیام لاریان، "دوزخ و راه نوشته" سیروس همتی، "خواب خیس ماهی" نوشته مهدی میرباقری، "برف زمین را گرم می‌کند" نوشته مریم منصوری و "لابی" نوشته آرش عباسی، "یه کلیک کوچولو" نوشته محمدرضا کوهستانی معرفی، نمایش نامه خوانی و بررسی شده بود.
گفتنی است سلسله نشست های تئاتر کاغذی با هدف معرفی و بررسی نمایش‌نامه‌های منتشرشده جدید ایرانی ماهی یک بار در فرهنگسرای ارسباران برگزار می‌شود.