سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی سیاوش طلایی در گالری اُ برپاست. طلایی در گفت و گو با هنرآنلاین با اشاره به اینکه 9 تابلو با تکنیک اکریلیک روی بوم در این نمایشگاه دیده می‌شود گفت: در طول 20 سالی که نقاشی کردم به مرور کارهای من حالت پیکره‌وار پیدا کردند و بسیاری افراد با دیدن عکس کارها آنها را با مجسمه اشتباه می‌گیرند. موضوعات آرام و ایستا و پیکره‌هایی که گویی از سنگ تراشیده شده‌اند حالتی را ایجاد می‌کند که آنها را از جهان بیرون به شدت جدا می‌کند .
طلایی که رشته نقاشی را در آکادمی هنرهای زیبای فلورانس تحصیل کرده است، افزود: من زیاد به مسافرت می‌روم و در کشورهای مختلف آثار هنری را جمع‌آوری می‌کنم یا از آنها عکس می‌گیرم. تعداد زیادی عکس روی دیوار اتاق من وجود دارد که وقتی می‌خواهم نقاشی کنم به آنها نگاه می‌کنم و از هر کدام بخشی را انتخاب می‌کنم. چشم، بینی، دهان، اجزا لباس و... را از عکس‌های مختلف انتخاب کرده و این اجزا را در کنار هم ترکیب می‌کنم. در این روند ارتباط نمادین یا مفهومی برای من در اولویت قرار ندارد؛ بلکه فرمی که در آن لحظه احساس می‌کنم درست است را ایجاد کرده و برای هر نقاشی تعداد زیادی مدل با آرایش‌های متفاوت درست می‌کنم.
او با اشاره به اینکه همه این عناصر مربوط به تاریخ هنر هستند افزود: کنار هم قرار گرفتن این عناصر ممکن است مفهوم و ارتباط‌های نمادینی را ایجاد کند، اما من روی آن کنترلی ندارم. کمتر کسی ممکن است به آثار نگاه کند و اظهار نظری در آن نبیند اما من دنبال ارائه پیام نیستم و دوست ندارم کارم به جامعه چیزی یاد بدهد یا جهان ما را از جهتی بهتر کند. عناصر مختلف از فرهنگ‌ها و کشورهای مختلف را کنار هم قرار می‌دهم که ممکن است از نظر فرم هم‌خانواده باشند، اما تلاش من در جهت شناخت فلسفی و معرفت شناختی نیست. مسلماً این موضوعات به نحوی بر کارم تأثیر می‌گذارند اما در‌واقع روند خلق این آثار هنری بیشتر برای من حالت سرگرم کننده دارد.
طلایی ادامه داد: این نمایشگاه عنوان ندارد زیرا فکر می‌کنم برای اینکه مخاطب بتواند برداشت شخصی خود را از این آثار داشته باشد نباید عنوان یا استیتمنت برای نمایشگاه بنویسم. این آثار در ابعاد بزرگ‌تر از دو متر هستند و خود به خود ممکن است جنبه سلطه‌گری بر بیننده داشته باشند و مخاطب نتواند راحت با آنها ارتباط برقرار کند. بنابراین حداقل کاری که می‌توانم انجام دهم این است که عنوانی برای آثار و نمایشگاه انتخاب نکنم و مخاطب را راحت بگذارم.
او درباره دلیل بزرگ بودن تابلوهایش گفت: جزییات برای من بسیار مهم هستند و در این کارها جزییات زیادی به کار رفته است. مانند فرشی که با گره‌های فراوان بافته می‌شود من نیز با ریزه‌کاری‌های زیاد این نقاشی‌ها را پرداخت می‌کنم.
او با اشاره به اینکه همه نقاشی‌ها طلایی به نظر می‌رسند گفت: این آثار باید حتما از نزدیک دیده شوند چون با آنچه در عکس دیده می‌شود تفاوت بسیاری دارند. رنگ‌های زیادی در آنها به کار رفته و حدود 20 رنگ مختلف در آنها وجود دارد اما در عکاسی دیجیتالی و صفحه کامپیوتر، همه کارها طلایی به نظر می‌رسند.
طلایی با اشاره به یک اثر طراحی که در نمایشگاه وجود دارد افزود: پیش از آغاز هر نقاشی حدود 50 یا 60 طراحی انجام می‌دهم تا به طرح مطلوب خودم برسم و زمان زیادی صرف این کار می‌کنم که شاید در هنر معاصر این کار چندان معقول نباشد. بنابراین تعداد بسیار زیادی طراحی در آرشیو خود دارم که در این مجموعه یک نمونه از آنها نمایش داده شده است.
او با بیان اینکه صرفاً ترجیح می‌دهد درباره روش کارش توضیح دهد تا پس‌زمینه‌ها و جنبه فکری آثار، گفت: اغلب افرادی که این آثار را می‌بینند یک حس ابهام و آشناپنداری برایشان به وجود می‌آید. شاید این اجزا در جای خود نباشند اما در نهایت آشنا به نظر می‌رسند. در صورت تمایل بینندگان به آنها توضیح می‌دهم اما ترجیح می‌دهم همان ایهام در تصاویر باقی بماند، زیرا به نظر من اگر قرار است اثر ماندنی باشد، چیستان باید نفوذناپذیر باقی بماند و همواره تلاشی جدید را برانگیزد.
گفتنی است این نمایشگاه تا 22 اسفندماه در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک 18، طبقه اول ادامه دارد.