سرویس مد و لباس هنرآنلاین: یازدهمین نشست از سلسله نشست‌های علمی هفتمین جشنواره بین‌المللی مد و لباس فجر، یکشنبه 28 بهمن ماه با سخنرانی پریسا گودرزی و محسن شعبانی از اساتید دانشگاه در حوزه عرفان اسلامی و اندیشه امام خمینی برگزار شد.
این دو سخنران با ارائه تعریفی از هوش، اخلاق و هوش اخلاقی به تبیین نظریه های متعدد در ارتباط با نقش هوش اخلاقی در رفع ناهنجاری‌های پوششی درنوجوانان و جوانان پرداختند.
گودرزی در این باره گفت: هوش اخلاقی موضوع بکر و نویی است. همان طور که هوش هیجانی و هوش شناختی با یکدیگر فرق دارد، هوش اخلاقی هم یک هوش کاملا مجزاست. مفهوم اصلی هوش اخلاقی این است که ما بتوانیم درست را از نادرست تشخیص دهیم یعنی اعتقادات محکم اخلاقی داشته باشیم و بر اساس این اعتقادات عمل کنیم.
وی تصریح کرد: در این راستا چهار اصل جهان شمول وجود دارد که هر شخصی که به این چهار اصل مجهز باشد دارای هوش اخلاقی است و این موارد عبارتند از یکپارچگی، مسئولیت پذیری، بخشایش و شفقت.
این مدرس دانشگاه با اشاره به نظریه میشل بوربا درباره هوش اخلاقی بیان کرد: نظریه هوش اخلاقی اولین بار توسط بوربا ارائه شده است. وی هوش اخلاقی را توانایی درک درست از خلاف، داشتن اعتقادات اخلاقی قوی و عمل به آنها بیان کرد. لنیک وکیل چهار اصل هوش اخلاقی شامل درستکاری، مسئولیت پذیری، دلسوزی و بخشش را برای موفقیت مداوم سازمانی و شخصی معرفی کردند. نظریه رهبری تیمی هم نخستین بار توسط کیم در سال 2003 ارئه شد. وی رهبری تیمی را فرآیند نفوذ مشترک کارکنان در ابعاد مختلف شامل مشارکت کارکنان در شرایط کاری، تصمیم گیری و حل مساله تعریف کرد.
گودرزی ادامه داد: فضیلت هایی در زمینه دارا بودن هوش اخلاقی مطرح است که بودن یا نبودن آنها می تواند به رفع ناهنجاری‌های پوششی کمک کند که انها عبارتند از همدلی، وجدان، خویشتن داری، احترام، مهربانی، بردباری و انصاف.
محسن شعبانی در ادامه این نشست، منابع هنجارگذار را در تمام زمینه های فرهنگی به ویژه حوزه مد و لباس مطرح و تصریح کرد: اخلاق، حقوق، دین و مذهب، مصلحت اندیشی، آداب و رسوم و زیبایی شناسی مؤلفه هایی هستند که در این پوشش افراد اثر می گذارد و همگان تلاش می‌کنند تا در صنعت مد و لباس به این معیارهای جهانی دست یابند.
شعبانی افزود: مد موضوعی بوده است که همواره در طول تاریخ مورد توجه بوده اما در سال های اخیر اهمیت بیشتری یافته که در این میان دو عرصه مدگرایی معتدل و مدگرایی افراطی مطرح است.
او ادامه داد: مدرنیزم، رسانه های جمعی، جهانی شدن، هم سن و سالان، ارتقای سطح زندگی، رفاه و سلبریتی ها از علل پیدایش مدگرایی افراطی بود و جلب توجه، تنوع طلبی و نوگرایی هم از عوامل روانشناختی این موضوع هستند که متأسفانه عدم کنترل این موارد به بروز برخی ناهنجاری ها در زمینه پوشش جوانان و نوجوانان منجر شده است.