سپهری در گفت و گو با هنر آنلاین، گفت: یک کنسرت صرفا شنیداری نیست. درحوزه اجرای زنده یکی از مهمترین عناصر پوشش و لباس هنرمند است وی در مورد عدم استفاده از پوشش محلی خاص در اجراهای گروه رستاک در حالیکه موسیقی انها الهام گرفته از موسیقی فولکلور است گفت: ما درهیچ کدام از اجراها از لباس محلی شهر خاصی استفاده نکردیم، چرا که ما از سوژه های محلی ایده گرفته و به نوعی موسیقی محلی را به تفکر ذهنی رستاک و زبان موسیقایی امروز جامعه تبدیل می کنیم. ما در نگاهمان به موسیقی از موسیقی محلی و فولکلور برداشتی داریم و به همین دلیل در عناصر بصری هم باید آن چه که در ذهن است پیاده کرده و از آن استفاده کنیم. فکر می کنم استفاده از لباس محلی برای اجراها مناسب نباشد چرا که ما ترویج فرهنگ شهر یا منطقه ای خاص را مدنظر نداریم. معمولا لباس آقایان دراجراهای ما ساده همراه با نقش هایی است که روی آن کلمه رستاک نوشته شده و با توجه به معنای کلمه رستاک که به معنای شاخه جوان است به نوعی نماد رشد و پویش در زندگی را نشان دادیم. لباس خانم ها نیز ترکیبی از لباس سنتی و محلی است که تزئین شده است. وی درباره هویت لباس هایی که گروه های موسیقی از آن
استفاده می کنند افزود: احساس می کنم لباس یکی از مهمترین بخش هاست و مساله ای که گروه رستاک دراین زمینه با آن رو به روست این است این است که وقتی موسیقی را کار می کنیم لباس وابسته به نوع موسیقی انتخاب می شود. زمانی که موسیقی به زبان امروزی تبدیل می شود، انتخاب لباس هم سخت می شود و صرفا نمی شود از لباس محلی استفاده کرد گاهی اوقات آنچه به عنوان نماد سنتی استفاده می شود اصالت و هویت ندارد و باید هرچه جلوتر می رویم بیشتر به این امر دقت کنیم. سرپرست گروه رستاک تصریح کرد: بحث لباس برای ما یکی از مهمترین عناصری ست که وجود داشته و دارد. به دلیل این که موسیقی یک کار فرهنگی و هنری است بنابراین با رشد موسیقی دراین زمینه باید به همه زوایای آن توجه وبا دقت نظرخاصی کار کنیم. مخاطب در ارتباط بصری با چهره و لباس به عنوان اولین موضوعات برخورد می کند و این اولین نگاه، برای ما بسیار مهم و حائز اهمیت است. سپهری درباره لباس و نوع برخورد مخاطبان خارجی اظهار کرد: بعد از این که آلبوم جدید رستاک به بازار آمد اجرای خارجی نداشتیم وسعی کردیم روی اجراهای داخلی تمرکز کنیم. اما این که مخاطب خارجی چه برداشتی از نوع پوشش گروه دارد برای ما
و موسیقی ایرانی از اهمیت خاصی برخوردار است. درکشورهای غربی معمولا یک نگاه کلی از موسیقی، لباس، رنگ و فرم از هنرهای شرقی وجود دارد. شادی و رنگ مهمترین نشانه هایی است که می خواهند ببینند. ما هم روی این موضوع کار کردیم و با کلاژ و ترکیب های مختلف از لباس های گوناگون به آنچه می خواستیم در ارتباط با لباس و موسیقی رسیدیم. وی با اشاره به استفاده از لباس های محلی هر منطقه در کنسرت ها گفت: این ایده را داشتیم که هر کدام از بچه های گروه لباس یک منطقه را بپوشند اما موسیقی ما باید با عوامل بصری پیش رود. با استفاده از لباس های محلی یک منطقه این حس برای مخاطب به وجود می آید که ما برداشتی از موسیقی محلی خاص داریم به عنوان مثال موسیقی کردی؛ این خیلی با آن موسیقی که اجرا می شود هماهنگ نیست. طراحی لباس باید نمایانگر آن چیزی باشد که در ذهن ماست و نیازمند دقت به فرهنگ منطقه و نمادهایی است که در لباس ها وجود دارد. سپهری در پایان با اشاره به رابطه بین لباس و موسیقی خاطرنشان کرد: موسیقی رو بنای فرهنگی یک جامعه است و لباس هم به همین شکل؛ به نظر می رسد هر فرهنگی برای رشد و پویش میراث فرهنگی خود باید دراین زمینه فعالیت داشته باشد.
گروه های موسیقی و هنری جدای از دید هنری باید به لحاظ فرهنگی این کار را انجام دهند که رستاک نیز از این امر مستثنی نیست وسعی می کند قدمی دراین زمینه بردارد. انتهای پیام/31/32