هنرآنلاین/ درست از زمانی که انسان به فکر ابداع طرح های جدید در پوشش و لباس خود افتاد این فکر که طرح خود را گسترش دهد نیز در ذهنش شکل گرفت تا امروز که این تبلیغات تبدیل به علم شده است و یکی از نمودهای مهم این تبلیغ با هنر عکاسی پیوند می خورد. اما آیا به همان اندازه که ما به دنبال طراحی پوشش مناسب فرهنگ و مذهب خود هستیم تا جاییکه برای آن معاونت هنری کارگروه مد و لباس را تشکیل می دهد، به فکر رشد دادن فضای تبلیغاتی آن نیز هستیم؟

از جایی که یکی از ابزارهای تبلیغ لباس و پوشش و یا همان مد، عکس است، عکاسان بسیاری در این حوزه فعالیت می کنند اما باز از آنجاییکه تا پیش از این این فضا ساماندهی نشده بود و متولی مشخصی نداشت این فعالیت ها نیز پراکنده و گاه به شکلی غیر رسمی پیگیری می شود.
هدف اصلی عکاسی مد ( Fashion photography ) به تصویر کشیدن لباس، انواع پوشاک و فرآورده‌های مرتبط است که اکثرا همراه با مدل در مجلات طراحی لباس و تبلیغات شهری و رسانه ای و ... منتشر می‌شود.امروزه این شاخه از عکاسی در دو ساحت زیبایی‌شناسی و کارکرد تبلیغاتی مورد توجه قرار می‌گیرد .
عکاسی مد شاخه ای از عکاسی است که قدمتش در دنیا به حدود دو قرن می رسد؛ اما در کشور ما در همین فعالیت جسته و گریخته و نابسامانش تا کنون شاخه ای نوپا محسوب می شود. اما دستاورد فعالیت های همین کوتاه مدت چه بوده است؟ به طور مثال عموما این نوع از عکاسی تبلیغاتی را شما در فضای فرهنگی غرب در لوکیشین‌های نامانوس با نورپردازی‌های دراماتیک و مهیج همراه شده می بینید. طبیعتا این نوع از زاویه دید هنری از نوع فرهنگی که قرار است آن تبلیغ بر آن تاثیر بگذارد و همچنین نوع پوشاکی که برایش تبلیغ می شود و.... نشات می گیرد اما آیا همین زاویه دید هنری می تواند ملاک تبلیغ مد در کشورمان باشد؟ اگر نه آیا مدیران فرهنگی برای این بخش به تحلیلی عملیاتی رسیده اند.
اما پیش از پاسخ به این سوال باید گفت عکاسی مد زمانی می تواند به رونق اقتصادی یک تولید کننده بیانجامد (که هدف اصلی تبلیغات است) که سفارش دهنده و کارفرمای آن مشخص باشد . اتفاقی که هنوز در ایران به عنوان یک ریسک محسوب می شود و تولید کنندگان پوشاک یا این ریسک را نمی پذیرند و یا به صورت خصوصی تنها بر ای کاتالوگ های خود این کار را انجام می دهند.
در همین چندی که از تشکیل کارگروه ساماندهی مد و لباس گذشته (هر چند هنوز زمان کمی برای قضاوت است) می توان دریافت عمده تمرکز این کارگروه بر طراحی و ایجاد تعامل با تولید کنندگان و طراحان بوده و چنین بخش هایی مغفول مانده است. شاید آنچه راه را برای این بخش بازتر می کند کمک به انتشار مجله ای مخصوص مد به صورت عمومی باشد. مجله ای که بتواند به صورت جامع به عرصه مد و لباس نگاه کند.
انتهای پیام/ 31/32