ادنا زینل‌یان، طراح لباس تئاتر و مدرس دانشگاه درباره عوامل تعیین کننده پوشش انسانی به خبرنگار خبرگزاری هنرآنلاین گفت: انسان از ابتدا سعی در پوشش بدن خود داشته است که نوع آن در طول تاریخ دچار تغییرات متعددی شده اما به نظر می‌رسد موثرترین عامل در تعیین نوع پوشش افراد آب و هوا بوده است تا جایی که، یک بررسی جزئی نشان می‌دهد که افرادی که در مناطق گرم حاره‌ای و یا سرد قطبی زندگی می‌کنند، طی سالیان متعدد تغییرات چندانی به دلیل ثبات آب و هوا در نوع لباس و پوشش خود نداشته‌اند در حالیکه این مساله در میان دیگر مناطق که از نوسانات آب و هوایی عمده‌ای برخوردار هستند بسیار ملموس است. زینل‌یان درباره تفاوت طراحی لباس برای دو حوزه تئاتر و زندگی روزمره اظهار داشت: به طور حتم ابتدایی‌ترین کاربرد لباس برای زندگی روزمره بوده است اما به مرور زمان و با شکل گیری تئاتر به عنوان هنر برتر این عامل نیز به همراه شخصیت‌ها وارد عرصه هنر نمایش شد. به تدریج و با تکامل هنر تئاتر، عنصر لباس نیز به سمت تغییرات گسترده‌ای رفت به نحوی که امروزه لباس یکی از مهمترین عناصر برای شکل دهی شخصیت و کاراکتر بازیگر بر روی صحنه نمایش است. در واقع لباس
می‌تواند بخشی از ابعاد پنهان یا پیدای پرسوناژ را در کنار سایر عوامل شکل دهد. وی افزود: مسلما اگر موضوع نمایش در زندگی روزمره جریان داشته باشد، نوع پوشش بسیار به سطح جامعه نزدیک خواهد بود اما زمانیکه نمایش ابعاد تاریخی می‌یابد و یا مانند ژانر سورئال ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی را در حوزه تخیل به نمایش می‌گذارد، لباس دچار تغییر و پژوهش‌های خاصتری برای ارائه مفهوم نمایش می‌شود. این مدرس دانشگاه هنرهای زیبا تصریح کرد: لباس در گذشته به دلیل اینکه دارای دوختی تک پوش بوده و تولید عمده نداشته بسیار با ارزش بوده است به همین خاطر در گذشته برای اجرای نمایش لباس‌ها را از مردم به امانت می‌گرفته‌اند، در حالیکه امروز این بخش خود به صورت مستقل مطرح کننده ارزش خاص لباس برای شخصیت و هویت افراد است. زینل‌یان تاثیر عنصر لباس را در هر جامعه‌ای انکارناپذیر دانست و بیان کرد: زماینکه فردی بدون هیچ اطلاعی از ارزش رنگ و نوع مد در جامعه، به فروشگاه‌ها مراجعه می‌کند تنها معیار خرید وی این است که آیا این لباس به من می‌آید یا نه؟ این جمله بیانگر این است که پوشش به عنوان عنصری برای زیبایی و ارزش فرد شناخته می‌شود چرا که افراد سعی
می‌کنند به وسیله آن عیوب خود را پوشانده و یا به زیبایی‌ها قوت ببخشند اما در صحنه تئاتر مساله، زیبایی نیست بلکه بخش مهمی از ماجرا مربوط به شکافتن شخصیت است که البته این اتفاق به شکلی ناملموس‌تر و پنهان در جامعه نیز رخ می‌دهد. وی دانش پوشش را در جامعه ضروری خواند و گفت: اگر جامعه بداند چه بپوشد، کجا بپوشد و کی بپوشد؟ مساله لباس کاملا متفاوت خواهد شد. متاسفانه ما در کشورمان تقسیم‌بندی درستی در حوزه پوشش نداریم. به طور مثال در اغلب موارد لباس کار، منزل و مهمانی را در یک دسته می‌گنجانیم در حالیکه هر کدام دسته‌بندی و تعریف متفاوتی دارند. مدرس دانشگاه هنرهای زیبا بیان کرد: برای افراد یک جامعه با سلیقه‌ها و افکار و اخلاق متفاوت نمی‌توان یک نسخه ثابت پیچید چرا که لباس افراد به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از این عوامل تاثیرگذرای سن افراد بر نوع پوشش است. وی ادامه داد: سن یکی ازموثرترین مسائلی است که شکل دهنده ظاهر و انتخاب افراد است. مثلا قرار نیست لباسی که یک دختر جوان انتخاب می‌کند برای یک خانم میانسال و یا مسن نیز کاربردی باشد. در واقع فرد باید به شناختی برسد که بتواند شرایط حال خود را با جامعه تطبیق دهد.
زینل‌یان دسته‌بندی پوشش در جامعه را از عوامل موثر شناخت خواند و گفت: همانطور که برای کتاب و سایر موارد طبقه‌بندی‌هایی وجود دارد برای حوزه لباس نیز باید این موضوع برنامه‌ریزی شود چرا که در این صورت می‌توان به پژوهش و بررسی بر روی سلیقه و نگاه مشتریان پرداخت. وی اظهار داشت: هر نوع پوششی برای فرد در جامعه مسئولیتی را به عهده خواهد داشت. زمانیکه فردی در خلوت تنهایی خود است به طور حتم می‌تواند هر نوع لباسی را انتخاب کند اما زمانیکه وارد محیط خانواده می‌شود این پوشش تغییر خواهد کرد. به طور مثال یک دختر جوان هر لباسی را که در خلوت خود می‌پوشد نمی‌تواند مقابل پدر و مادر خود استفاده کند. ابعاد این مسئولیت تا جامعه نیز گسترش می‌یابد به همین خاطر هر فردی نمی‌تواند هر لباسی را تنها بر اساس سلیقه شخصی و بدون توجه به مسئولیت آن استفاده کند چرا که از خانواده گرفته تا جامعه هر کدام اصول و قواعد خاصی را طلب می‌کنند که فرد بر اساس حقوق شهروندی باید به آن پایبند باشد. زینل‌یان ادامه داد: زندگی یک تئاتر است و ما در واقع به شکلی در آن مشغول هستیم به همین خاطر انتخاب‌ها می‌تواند بسیار موثر عمل کنند. وی مساله ساماندهی حوزه مد و
لباس را وابسته به برنامه ریزی‌های بلند مدت دانست و گفت: متاسفانه برای برنامه‌ریزی در این حوزه بارها و بارها شاهد صحبت‌هایی بوده‌ایم که با تغییر مدیریت و تیم فعال معلق مانده است. باید برای این امر یک تیم فعال و پژوهشگر انتخاب کرد و به آنان فرصت داد. تغییر مداوم مدیران و گروه سبب عدم بازدهی می‌شود چرا که فعالیت‌های فرهنگی منوط به تداوم و حرکت هستند. این طراح لباس پژوهش و آنالیز بازار را ضروری نامید و بیان کرد: باید برای درک سلیقه مخاطبین به پژوهش بپردازیم در غیر اینصورت قادر به پاسخگویی به نیازها نخواهیم بود. انتهای پیام/۶۱