سرویس سینمایی هنرآنلاین: نوشتن از عباس کیارستمی کار سختی است، چرا که او در عین سادگی پر از پیچ‌وخم بود. سخت و مقاوم، اما آرام و صبور.

کیارستمی اول تیر سال 1319 دیده به جهان گشود و در 14 تیر سال 1395 در فرانسه و در حالی‌ که مرگش برای همه پر از ابهام بود، چشم از جهان فرو بست. او که سهم بزرگی در معرفی سینمای ایران به جهان داشت، آثار درخشانی از خود به‌ جای گذاشت و بسیاری از سینماگرانی که امروز در این عرصه مشغول به فعالیت هستند او را الگو و نماد خود برای فیلمسازی می‌دانند.

آنچه ما را بر آن داشت در اولین سالگرد مرگ این استاد فقید برایش بنویسیم، آثاری بود که او ساخت ولی همه آن‌ها و بیش از نیمی از آثارش هرگز فرصت اکران بر پرده نقره‌ای سینمای وطن را نیافت. کیارستمی فیلمسازی بود که شاعر هم بود، او می‌نوشت، نقاشی می‌کرد، عکس می‌گرفت و آثارش را ساده و بی‌تکلف در اختیار همگان می‌گذاشت. کیارستمی در عین‌ حال توانست شاعرانگی، چیدمان، طراحی، عکاسی و هنر و ادبیات را در یک قاب بگنجاند و همین عامل باعث شد تا کیارستمی سینمای خاص خودش را داشته باشد. امروز سینمای او نه‌تنها متعلق به ایران بلکه متعلق به تمام دنیاست.

نگاه خاص کیارستمی به دنیای تصویر، او را نه‌تنها به فیلمسازی مؤلف، بلکه به عکاسی مطرح در جهان هنر بدل کرد. کیارستمی در بیان بصری خود نوعی شاعرانگی و چیدمان‌های دقیق از زیبایی و احساس داشت. او در عکس‌های مفهومی‌اش جهان نازیبا را زیبا می‌دید و از زیبایی، مفهومی از جهان پیرامونی را به مخاطب ارزانی می‌کرد.

همین نگاه خاص، کیارستمی را به عکاس رکورددار خاورمیانه بدل کرد. آثار او در حراج کریستیز دبی و فیلیپس لندن در سال 2008 به مبلغ 133 هزار دلار و 117 هزار دلار به فروش رفت تا گواهی باشد از نگاه نقاشانه و شاعرانه کیارستمی که جهان هنر را به تحسین وا داشت.

اولین سالگرد این عزیز ازدست‌رفته سینما هم‌زمان است با روزهای برگزاری سی‌امین جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اصفهان و نقطه ارتباط این جشنواره با کیارستمی، آثاری است که او برای کودکان ساخته است.

کیارستمی اولین قدم‌هایش در سینما را به‌واسطه ساخت آثاری برای کودکان برداشت. فیلم‌های "نان و کوچه"، "زنگ تفریح"، "مسافر"، "دو راه‌حل برای یک مسئله"، "رنگ‌ها"، "منم می‌تونم"، "راه‌حل یک"، "دندان‌درد"، "همسرایان"، "به ترتیب یا بدون ترتیب"، "همشهری"، "اولی‌ها"، "خانه دوست کجاست"، "مشق شب" و "زندگی و دیگر هیچ" ازجمله آثاری هستند که کیارستمی در آن‌ها از قهرمان کودک یا نوجوان استفاده کرده است و به مسائل و مشکلات آن‌ها می‌پردازد.

درواقع کیارستمی با نگاه ساده اما سخت‌گیر خود به مسائل و مشکلات کودکان به زبانی ساده می‌پردازد و آن‌ها را مورد تحلیل قرار می‌دهد. شاید به همین دلیل بود که او ساخت آثارش را از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد و همواره این دغدغه را داشت که برای کودکان سرزمینش فیلم بسازد.

کیارستمی ایران را دوست داشت و می‌دانست چگونه این عشق را به دیگران منتقل کند. فیلم‌های او، ما را به سفری در مورد آموزش و یادگیری می‌برد که آزاد و مسئول باشیم و این دو مورد آسان نیست به خاطر همین است که کیارستمی تنها یک فیلمساز ساده نبود، او نابغه و مبدع فرم‌های بصری جدید مانند فرم روایتی و زبانی بود.

آثار کیارستمی شریف و ناب‌اند و این فرصت را به مخاطب می‌دهند تا فکر کند و دنیا را از دریچه دید خود بشناسد. در آثار کیارستمی مهربانی، صمیمیت و انسانیت موج می‌زند و همواره این نکات را سرلوحه کار خود قرار می‌داد، شاید به همین دلیل هم‌رنگ شرقی آثارش بیش از هر چیز بر دل مخاطبانش در سراسر جهان ‌نشسته و آن‌ها را جذب خودکرده است.

تیرماه سال گذشته روزهای پرالتهابی برای اهالی سینما بود، روزهایی که همه برای بهبود حال استاد سینمای ایران دست به دعا بودند، اما درنهایت این روزگار نامهربان استاد را درست 14 روز پس از سالگرد تولدش در سن 76 سالگی از دنیای سینما گرفت و او را راهی دیار باقی کرد.

روحش شاد و یادش گرامی