سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی و چیدمان محمدرضا عرب خزائلی با نام "افتادن" در گالری ویستا، نمایشگاه آثار مجتبی امینی با نام "ظل" در گالری محسن، نمایشگاه آثار حسین سلطانی با عنوان "بدرود آسمان آبی" در گالری هما و نمایشگاه نقاشی امیر مخبر در گالری اُ سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
تغییر هویت
نمایشگاه نقاشی و چیدمان محمدرضا عرب خزائلی با نام "افتادن" در گالری ویستا برپاست. خزائلی در این مجموعه شیئ را سوژه آثار خود قرار داده است اما شیئ انتخاب شده، متفاوت از آن چیزی است که معمولا در آثاری با عنوان طبیعت بی‌جان دیده می‌شود. قطعه‌ای چوب مستطیل شکل که در زندگی انسان به عنوان "در" شناخته می‌شود، همزمان عامل ارتباط یا دور نگه داشتن افراد با یکدیگر است. خزائلی این درهای چوبی را سوژه آثار خود قرار داده و به شکل‌های مختلف به نمایش آن پرداخته است.
در میان گالری چیدمانی دیده می‌شود که با استفاده از دو عدد در چوبی ساخته شده است. در تعریف ساختمان، درها هیچ‌گاه حضور مستقلی ندارند و کارکرد آنها با قرار گرفتن در میان چهارچوب‌ها و دیوارها تعریف می‌شود. اما در این چیدمان، درها را فارغ از دیوار می‌بینیم و در نتیجه آنها به لوازمی بیهوده تبدیل شده‌اند که حضور آنها در فضا نه تنها کارکردی ندارد، که باعث مزاحمت نیز می‌شود. از سوی دیگر ایستادگی درها نیز زیر سوال رفته و آنها با شیبی بر روی زمین قرار گرفته‌اند که در ذهن مخاطب هر لحظه امکان افتادن آنها را تداعی می‌کند.
اما بخش دیگر آثار خزائلی نقاشی‌هایی است که با تکنیک‌های گوناگون انجام داده و باز هم به موضوع در پرداخته است. در تعدادی از تابلوها، تصویری مشابه همان چیدمان را شاهد هستیم. دو در که با یک چوب به هم وصل شده‌اند، زوایای مختلفی را نسبت به یکدیگر ایجاد کرده‌اند. گاه با یکدیگر موازی هستند و استوار بر روی زمین قرار گرفته‌اند و گاه چنان مورب شده‌اند که ایستایی آنها فقط با کمک گرفتن از اشیاء دیگر ممکن است. حتی در تعدادی از آثار، چرخاندن کاغذ باعث شده است خط زمینه در جایی غیر از پایین کادر قرار بگیرد و در نتیجه درها معلق در فضا دیده شوند.
فضای خاکستری این تابلوها، محیطی وهم‌انگیز و در عین حال بی‌زمان و مکان را ایجاد کرده است که حضور درها آنجا هیچ توجیهی ندارد. همین عدم کارکرد عناصر باعث شده است تعریف این اشیاء تغییر کند و به عنصری بی‌فایده تبدیل شوند که شاید تنها جنبه تزیینی پیدا کرده‌اند. اینجاست که ترکیب درها با یکدیگر، ایجاد سوراخ در آنها یا اضافه کرده چیزی بر روی آنها، تلاشی برای تغییر شکل و ایجاد هویتی تازه در این اشیاء است.
نمایشگاه نقاشی و چیدمان محمدرضا عرب خزائلی با نام "افتادن" تا 5 بهمن در گالری ویستا برپاست. گالری ویستا به نشانی خیابان مطهری، خیابان میرعماد، کوچه دوازدهم، پلاک11 میزبان علاقه‌مندان به هنرهای تجسمی است.
زندگی در سایه
نمایشگاه آثار مجتبی امینی با نام "ظل" در گالری محسن برپاست. امینی در این مجموعه به زندگی کارگران معدن پرداخته و آثار متنوعی را با این موضوع ارائه کرده است. افرادی که زندگی خود را در فضایی تاریک و خفه می‌گذرانند تا با رنج و مرارت زیاد، موادی با ارزش را از دل خاک و سنگ خارج کنند.
کارگران معدن در شرایطی زندگی و کار می‌کنند که برای بسیاری از آدم‌ها ناشناخته و تصور آن غیرممکن است. اما سختی‌هایی که متحمل می‌شوند برای آنها نتیجه‌ای ندارد و سهمی از آنچه از دل سنگ خارج کرده‌اند به آنان تعلق نمی‌گیرد. بر این اساس کار آنها نمادی از تلاش بی‌حاصلی است که سود آن نصیب افراد دیگری می‌شود.
ظل به معنای سایه یا پناه، کنایه‌ای است از محیطی که از یک سو باعث گذران زندگی و تامین نیازهای کارگران می‌شود و از سوی دیگر باعث فرسایش جسم و روح آنان است. امینی در این مجموعه شرایط کار و زندگی کارگران معدن را به شکل‌های مختلف و با ابزار متنوع بازنمایی کرده است.
بخشی از این نمایشگاه به چیدمانی از سنگ‌ها اختصاص دارد که بر روی آن حلقه‌های انگشتری دیده می‌شود. آنچه به شکل معمول در یک انگشتر دیده می‌شود، حلقه‌ای است که یک قطعه سنگ کوچک رنگین و خوش‌تراش بر روی آن نصب شده است. اما در این اثر شاهد جلوه‌ای معکوس هستیم. سنگ‌های زمخت و نتراشیده که رگه‌های سنگ قیمتی فیروزه در آنها قابل مشاهده است، بر سطح میزی ریخته شده‌اند و این بار رکاب‌های انگشتر هستند که به آنها متصل شده‌اند.
دسته‌ای دیگر از آثار نمایشگاه شامل تابلوهای طراحی و کلاژ است. گاه در این تصاویر افرادی را می‌بینیم که کارگران معدن هستند و گاه لوازم کار آنها به عنوان سوژه تابلو انتخاب شده است. میزها، وان‌ها و لگن‌هایی که برای شست و شو یا جدا کردن سنگ‌ها استفاده می‌شوند، در تعدادی از تابلوها در معرض دید مخاطب قرار گرفته اند و شخصیتی مستقل پیدا کرده‌اند.
نمایشگاه نقاشی مجتبی امینی با نام "ظل" تا 19 بهمن در گالری محسن برپاست. گالری محسن در خیابان ظفر، خیابان ناجی، خیابان فرزان، کوچه نوربخش، بلوار مینای شرقی، پلاک 42 قرار دارد.
انسان نابودگر
نمایشگاه آثار حسین سلطانی با عنوان "بدرود آسمان آبی" در گالری هما برپاست. همانطور که از نام نمایشگاه برمی‌آید، هنرمند در این مجموعه به آسیب‌های زیست محیطی که توسط انسان ایجاد شده‌اند، پرداخته است. در آثار گذشته سلطانی اغلب شاهد حضور انسان ایرانی و ماشین پیکان به عنوان یکی از آیکون‌های زندگی او بودیم. پیکان به عنوان همراه لحظات شادی و غم مردم ایران، حضوری زنده و ملموس در آثار سلطانی داشته و در این مجموعه نیز بار دیگر شاهد حضور پر رنگ ماشین‌ها هستیم.
تابلوهای این مجموعه فاقد حضور انسان است، اما ماشین به عنوان نماد و جایگزین او در آثار دیده می‌شود و به نوعی وارث انسان بر روی زمین است. اما نکته قابل توجه آن است که در همه آثار با خودروهایی ویران و از کار افتاده مواجه هستیم. از سویی ماشین‌هایی را می‌بینیم که شعله آتش از آنها زبانه می‌کشد و از سوی دیگر ماشین‌هایی سوخته که بقایای ویران آنها در گوشه و کنار خیابان رها شده است.
این ماشین‌ها در مناطق مختلف دیده می‌شوند. بناهای کهن ایران که شاهد حوادث تاریخی متعدد بوده‌اند، این بار میزبان ماشین‌هایی از کار افتاده هستند. در این تصاویر شاهد تضاد میان اجزا هستیم. بنایی کهن با عمر طولانی که از پس سال‌ها همچنان استوار و پابرجاست، در کنار وسیله‌ای مدرن قرار دارد که عمر آن بیشتر از چند سال نیست. از سوی دیگر در فضای طبیعی نیز ماشین‌هایی را می‌بینیم که در آتش می‌سوزند. شب تاریک علفزار با نور ماشین در حال سوختن روشن شده است و آنچه پس از برآمدن آفتاب باقی خواهد ماند، چیزی جز ویرانی و آلودگی نیست.
نمایشگاه آثار حسین سلطانی تا 9 بهمن در گالری هما به آدرس خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک 8، واحد یک برپاست.
دیدار گذشته و آینده
نمایشگاه نقاشی امیر مخبر در گالری اُ برپاست. مخبر در این مجموعه با استفاده از موادی مانند جوهر و مداد تصاویری خیالی را بر روی کاغذ به تصویر کشیده است. دنیایی که در آثار مخبر دیده می‌شود، آمیخته‌ای از خیال و واقعیت، گذشته و آینده است. مخبر شهرهایی را به نمایش گذاشته است که فضایی غریب دارند. بخش‌هایی از آنها مانند خرابه‌هایی باقی مانده از تاریخ به نظر می‌رسند، دروازه‌های شهر یا بناهایی که نیمه ویران هستند، نشانی از گذر زمان و در عین حال نابودی بسیاری از داشته‌های بشر است. از سوی دیگر فرم‌های هندسی تداعی‌کننده شهرهای مدرنی هستند که زندگی بشر را دربرگرفته و گاه عامل بسیاری از مشکلات او هستند.
اما فضایی که در این آثار دیده می‌شود منحصر به شهرها نیست. محیطی که با خطوط در هم پیچیده و سطوح گوناگون به وجود آمده است، دنیایی خیالی را نشان می‌دهد که گویی از داستان‌های اساطیر برآمده است. درختان درهم پیچیده، کوه‌ها و رودها، صحنه‌هایی از دنیای کهن را در ذهن مخاطب بازسازی می‌کنند که زمانی محل زیست انسان بودند.
اما آدم‌هایی که در این آثار دیده می‌شوند نیز جلوه‌های گوناگونی دارند. فیگورهای طبیعی انسان اغلب به شکل سایه‌هایی در گوشه و کنار محیط دیده می‌شوند در حالی که فعالیت خاصی انجام نمی‌دهند، گویی در انتظار رویدادی هستند. اما در تعداد دیگری از کارها انسان شکل طبیعی ندارد و با موجودات دیگر ترکیب شده است. اگرچه بدن این موجود شبیه انسان است اما سر او جانوری ناشناخته است. این ترکیب ناهمگون بار دیگر مخاطب را با دنیایی اساطیری و موجوداتی غیر زمینی مواجه می‌کند که در عین حال می‌تواند خبر از زندگی آینده و دنیاهایی دیگر بدهد.
نمایشگاه نقاشی امیر مخبر تا 9 بهمن در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک 18، طبقه اول برپاست.