به گزارش هنرآنلاین مرمر تقرچیان طراح لباس "دکمه" متولد و ساکن شیراز فارغ‌التحصیل رشته نقاشی از دانشگاه هنر و معماری تهران است. گفت و گوی هنر آنلاین را با او می‌خوانید.
خانم تقرچیان چه طور جذب طراحی لباس شدید؟
حس منحصر به‌فرد بودن پوشش برای من همیشه مهم بوده و هست و از پوشیدن لباسی که برتن همه دیده می‌شود بیزار هستم. به همین دلیل از سالها پیش با طراحی لباسهای خودم،دوستان و بستگانی که طراحی لباسشان را به من می‌سپردند جذب این رشته شدم. ضمن اینکه طراحی لباس دومین انتخاب دانشگاهی من بعد از نقاشی بود. بعد از قبولی در رشته نقاشی، همزمان با تحصیل در دانشگاه فعالیتم را در زمینه طراحی لباس بیشتر کردم.
از چه زمانی وارد این کار شدید و لباسها را چه طور ارائه می‌کنید؟
از سال 1384 با نمایشگاههای فصلی پراکنده فعالیتم را در این زمینه شروع کردم، اما به شکل مستمر و با عنوان برند "دکمه" مدت سه سال است که نمایشگاه دائمی در مکانی ثابت داریم که در تمام ایام سال برای بازدید علاقه مندان برقرار است و با شروع هر فصل مجموعه جدید در آن رونمایی شده و دوستان و علاقه‌مندان را دعوت به بازدید می‌کنیم. علاوه بر مجموعه‌های فصلی که در غالب سه مجموعه سالانه برگزار می‌شود، طراحی لباس چند گروه موسیقی و طراحی لباس فرم مدارس و شرکت‌ها از موفقیت‌های دکمه در این چند سال اخیر هستند.
چه نکات خاصی در طرحهای شما وجود دارد؟
طرحهای دکمه ساده اما متفاوت و شیک هستند. اثری از پیچیدگی و عجیب و غریب بودن در طرحها نمی‌بینید و به همین دلیل برای اغلب سلیقه‌ها امکان انتخاب هست. رنگ و ترکیب بندی طرح با پارچه کاملا هارمونی دارند و به شکل مناسب انتخاب می‌شوند. نکته متفاوت دیگری که به مرور به مجموعه‌های هر فصل اضافه کردیم، طراحی مدل‌هایی است که در واقع مانتو نیستند و به نوعی لباس‌گونه‌هایی هستند که با عرف جامعه و موازین پوشش مغایرتی ندارند. این طرحها با داشتن نوعی آراستگی که مطلوب همه هست، همزمان قابلیت استفاده به عنوان مانتو برای بیرون رفتن و به عنوان لباس برای مهمانی را دارند.
به نظر شما چگونه می‌توان ایرانی بودن یک لباس را نشان داد؟
ایرانی بودن لباس را تا حدودی با به کارگیری المانهای مختلفی که در هنرهای ایرانی مانند نقاشی، قالیبافی، خطاطی، چاپ و ... دیده می‌شود و تلفیق آن با طرح و پارچه می‌توان نشان داد. ضمن اینکه فرهنگ غنی ایرانی حتما می‌تواند منبع الهام طرح و ایده‌های نو باشد.
از لباسهای محلی هم در کارهای خود الگو می‌گیرید؟
کشور ما مجموعه‌ای متنوع از اقوام مختلف است و هرکدام پوشش منحصر به‌فرد خودشان را دارند. لباسهای محلی و البسه مربوط به اقوام مختلف گاهی ایده‌هایی را در ذهنم ایجاد می‌کند، به طور مثال پوشش کاملا متفاوت ترکمن‌ها، یا دنیای رنگ در پارچه و لباسهای قشقایی و.... دیدن طرحها و رنگ‌ها و مدل‌های مختلف لباس هر قوم، باعث خلاق شدن ذهن طراح برای ارائه یک کار نو می‌شود. اما به طور کلی برای طراحی کارهایم از کسی یا مدل خاصی تقلید نمی‌کنم و به توانایی خودم ایمان دارم.
چه افرادی در گروه شما فعالیت می‌کنند؟
طراح گروه من هستم. یک نفر برش کار و سه تا شش نفر خیاط در این مجموعه کار می‌کنند که این عدد متغیر است، چون بعضی طرحها را در فصل و زمان خاصی از سال با حجم زیاد و برای فروش عمده تولید می‌کنیم و در این مواقع تعداد خیاط‌ها ممکن است بیشتر هم بشوند. علاوه بر آن عکاس و دو نفر از دوستانی که مدل‌های ثابت دکمه هستند، همکاران من در این مجموعه هستند.
چه نوع لباسهایی تولید می‌کنید؟
به دلیل شرایط موجود برای نوع پوشش بانوان ایرانی، بیشترین کار"دکمه" بر روی طراحی و تولید مانتو متمرکز شده است. البته در کنار این بخش، کار طراحی لباس مجلسی هم انجام می‌دهم. اما متاسفانه هنوز اعتماد مردم ما برای خرید لباسهای طراحی شده با برند ایرانی جلب نشده و کماکان لباس مارک داری که ممکن است تقلبی هم باشد را ترجیح می‌دهند.
به نظر شما طراحی لباس در ایران چه شرایطی خواهد داشت؟
موج نویی که چند سالی است در طراحی لباس ایران آغاز شده با همه کاستی‌هایش اتفاق بسیار خوبی است. به شرطی که کار بر مبنای دانش، علاقه، حرفه‌ای بودن و استعداد باشد. در این حالت آینده‌ای ایده‌آل خواهد داشت. اما کسانی که صرفاً با دید اقتصادی به آن نگاه کردند و بدون هیچ پیش زمینه‌ای وارد این حرفه هنری شدند چون تنها بخش مالی برایشان اولویت داشت بعد از مدت زمان کوتاهی بدون هیچ‌گونه پیشرفتی، از دنیای طراحی لباس خداحافظی کردند.
انتهای پیام/