به گزارش خبرنگار هنرآنلاین، به‌نقل از سایت خانه موسیقی، در ابتدای مراسم سوسن بخشایش، رئیس کانون صدابرداران خانه موسیقی گفت: بسیار خوشحالم امروز دور هم جمع شده ایم و این سومین برنامه بزرگداشتی است که کانون خودمان آن را برگزار می کند. سعی کردیم در این بزرگداشت ها از صدابرداران قدیمی شروع کنیم که در برنامه اول از آقایان جهانفرد و امینی تجلیل شد و دربرنامه دوم از آقایان فهیمی و فرهودی تجلیل کردیم. وی افزود: نمیدانم چقدر توانستیم این ترتیب را رعایت کنیم اما تمام سعی مان بر این بوده تا حق کسی پایمال نشود. امروز هم دور هم جمع شدیم تا از آقایان عسکری، بقایی و شب خیز تجلیل کنیم که از دوستان قدیمی و صداابرداران پیشکسوت ما هستند که در شاخه های مختلف صدابرداری زحمت کشیدند. بخشایش گفت: در کانون صدابرداران یکی از اهدافمان انتقال تجربیات مان به جوانان بوده که فکر میکنم توانستیم در این هدف موفق باشیم. هم اکنون دوره نهم کلاس های صدابرداری در حال برگزاری است. در هر دوره حداقل پانزده تا بیست و پنج نفر هنرجو داشتیم که هم اکنون مشغول به کار و فعالیت هستند. بعد از این سخنان، فاضل جمشیدی که اجرای مراسم را به عهده داشت از فریدون شهبازیان (آهنگساز و رهبر ارکستر) دعوت کرد تا دقایقی به سخنرانی بپردازد. شهبازیان در ابتدای سخنانش از شادروان محمدرضا لطفی، هنرمند تازه درگذشته یادی کرد و گفت: متاسفانه ما مردم مرده پرستی هستیم و وقتی لطفی از بین ما رفت برخی افراد به او لقب هایی دادند اما هیچکس به خودش زحمت نداد تا آهنگ ها و آثار او را آنالیز کند تا مردم آگاه شوند. این آهنگساز در ادامه سخنانش گفت: شاید بتوانم بگویم از معدود آهنگسازانی هستم که در نهادها و مراکزی که استودیوی صدابرداری دارند فعالیت کردم و با هر سه صدابرداری که امروز تجلیل می شوند فعالیت و همکاری داشتم. وی افزود: در دهه چهل که در رادیو بودیم یادم می آید صدابرداران جوان برای ورود به رادیو باید هفت خوان را طی می کردند. باید دوره ای را می گذراندند و کسانی که مسئول بودند باید تشخیص می دادند که این جوانان میتوانند ضبط موسیقی انجام دهند یا نه و در اینجا بود که کار ما با هم شروع می شد.
شهبازیان گفت: صدابردارانی که وارد حیطه موسیقی می شدند خودشان می دانستند این حیطه با دیگر شاخه های صدابرداری بسیار متفاوت است. در صدابرداری موسیقی باید بسیاری از فاکتورها را یاد میگرفتند و کاملا به روز می شدند. درست مثل امروز که صدابرداران باید بدانند دنیای دیجیتال به کجا می رود و دانش و مهارت خود را به روز کنند. وی افزود: بین سال های 45 تا 57 در رادیو هیچ موسیقی ای نبود که ضبط شود و همین دوستان ما در آن دخیل نباشند. من که صدابرداری را خوب می شناسم از همه این دوستان یاد گرفتم و به بهترین نوع ممکن کار ها را ضبط می کردم. در ابتدا کار به نوعی بود که ارکستر تمرین میکرد و تمام کار را یکجا با خواننده اجرا می کردند ولی بعد ها ادیت مرسوم شد ولی زحمت کار اینجا بود که صدابرداران بتوانند در تمام طول آهنگ کیفیت یکدستی را ایجاد کنند که کار بسیار سختی بود. شهبازیان در پایان گفت: کار صدابرداری بسیار کار ارزشمندی است که متاسفانه در مملکت ما به آن کم پرداخته می شود ولی در جشنواره های بزرگ جهانی به صدابرداران موسیقی جوایز ارزشمندی میدهند. خودم همیشه جایی می رود که بدانم صدابردار امانتدار است. از خانم بخشایش که بدون هیچ حمایتی می توانند این مراسم بزرگداشت را برگزار کنند تشکر می کنم. در ادامه مهدی اردستانی، عضو هیئت مدیره کانون صدابرداران پشت تریبون قرار گرفت و گفت: دو مساله باید گفته می شد و اینکه تقدم و تاخر در بزرگداشت آگاهانه بود. خیلی قبل تر باید از این سه صدابردار تجلیل می شد ولی خواسته هیئت مدیره بود که فعلا برای ما بزرگداشتی گرفته نشود. وی افزود: نکته دوم انتقاد به خانه موسیقی است که همه باید حضور می داشتند. یکی از کارهایی که خانه موسیقی به اشتباه انجام دادند و تجلیل از یکی از همکارانی بود که ما قبول داریم پیشکسوت است ولی این تجلیل بدون اطلاع کانون صدابرداران بود. پس از این سخنان با اهدای هدایا و لوح از حسن عسکری، رحیم شب خیز و رحیم بقایی سه پیشکسوت صدابرداری تجلیل بعمل آمد. در پایان این برنامه محمد معتبر زاده، نوازنده تار به اجرای تکنوازی در مایه بیات ترک پرداخت که با استقبال حضار مواجه شد.